Καλή η πτώση της τιμής του φυσικού αερίου, όμως όπως επισήμανε χθες ο Ε. Μυτιληναίος, για να είναι ανταγωνιστικό ως καύσιμο βάσης για τη βαριά βιομηχανία θα πρέπει – σύμφωνα με τις ασκήσεις που έχουν γίνει στο Αλουμίνιο – η τιμή του αερίου να πέσει στο … 1 δολάριο η μεγαβατώρα. Χώρια που ο λιγνίτης είναι εγχώριο καύσιμο και άρα τα κόστη του είναι προβλέψιμα, ενώ το φυσικό αέριο είναι εισαγόμενο και η τιμή του μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να γυρίσει. Βεβαίως υπάρχει πάντα το σενάριο, να ανακάμψει η τιμή του πετρελαίου, πιθανόν από τα μέσα του 2016 και μετά, και το
φυσικό αέριο να ακολουθήσει τη δική του αυτόνομη πορεία αποσυνδεόμενο από το αργό. Σε κάθε περίπτωση ο καθ’ ύλην ενδιαφερόμενος, δηλαδή η βιομηχανία, έχει κάνει ξεκάθαρο ότι ο λιγνίτης αποτελεί το πιο ανταγωνιστικό καύσιμο (τουλάχιστον με τα τρέχοντα επίπεδα κόστους των δικαιωμάτων εκπομπής). Εάν αλλάξει κάτι στο Παρίσι, αυτό είναι άλλο θέμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου