Το τελευταίο χρονικό διάστημα είδαμε σειρά προφανώς κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων τα οποία προέβαλαν ως μόνο διέξοδο στον ορατό κίνδυνο πτώχευσης της ΔΕΗ την πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Προσθέτουν δε ότι επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους επενδυτές για αγορά μόνο λιγνιτικών μονάδων πρέπει στο πακέτο να προστεθούν και Υ/Η μονάδες. Διευκρινίζουν ότι αυτό
ζητήθηκε από τους δανειστές στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για να προχωρήσει το άνοιγμα της αγοράς και ότι στη συμφωνία προβλέπεται και market test τον Σεπτέμβρη.
Από αυτό το βήμα έχουμε μιλήσει πάρα πολλές φορές για τον ύποπτο ρόλο των τεχνικών κλιμακίων της Τρόικα και την διασύνδεση τους με συγκεκριμένα συμφέροντα ντόπια και ξένα παραθέτοντας σειρά παραδειγμάτων που βγάζουν μάτι. Με ικανοποίηση είδαμε τις δημόσιες δηλώσεις του πρώην Υπουργού ενέργειας κου Π. Σκουρλέτη που λίγο ή πολύ δήλωσε ότι τα τεχνικά κλιμάκια είναι βαποράκια συμφερόντων και με τη διαδικασία που ακολουθείται θα πουληθούν οι μονάδες της ΔΕΗ όσο- όσο.
Διαχρονικά τάσσονται αναφανδόν υπέρ των ιδιωτών Ηλεκτροπαραγωγών. Η τακτική τους πλέον είναι γνωστή . Εγγράφουν τα όποια μέτρα στο μνημόνιο ώστε η κυβέρνηση να έχει τη δικαιολογία ότι της τα επέβαλαν. Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι Υπεύθυνοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ενέργειας στις Βρυξέλλες όταν της εντοπίζουν ότι τα μέτρα δεν είναι συμβατά με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και τις Κατευθυντήριες γραμμές. Μοναδική εξαίρεση ίσως αποτελεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσπάθεια Τρόικας και κυβέρνησης από κοινού να εγκρίνουν για μια ακόμη φορά επιδότηση προς τους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς , κάθε φορά και με άλλη μορφή.
Δεν έχετε κάνει λάθος. Τρόικα και κυβέρνηση μαζί προσπαθούν 4 μήνες τώρα να βρούν τον τρόπο να ικανοποιήσουν τους όρους που θέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Την ίδια στιγμή διαφαίνεται μέχρι στιγμής ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση από πλευράς Υπουργείου για υποβολή αιτήματος για παράταση της διακοψιμότητας για το οποίο αίτημα υπάρχει η συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξει πολιτικό κόστος για αυτή τους την τακτική. Έχουν κάνει τεράστιο λάθος. Η ανοχή μας έχει όρια.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Υπάρχουν 2 διαφορετικά θέματα.
Υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης της ΔΕΗ ; Και εάν υπάρχει που οφείλεται ; Η ΔΕΗ σε απάντηση δημοσίευσε τα οικονομικά της αποτελέσματα για το 2016 όπου εμφανίζει μικρά κέρδη, έχοντας μειώσει τις επισφάλειες της από απλήρωτους λογαριασμούς. Οι επισφάλειες υπήρχαν και πέρυσι και κανείς δεν είχε βάλει τότε θέμα άμεσης οικονομικής κατάρρευσης της ΔΕΗ .
Τι έχει μεσολαβήσει;
Σειρά λανθασμένων κυβερνητικών επιλογών κύρια λόγω ιδεοληψίας. Συγκεκριμένα :
- Οι αυξανόμενες επισφάλειες της ΔΕΗ από απλήρωτους λογαριασμούς . Η κακώς εννοούμενη “κοινωνική πολιτική” της ΔΕΗ.
- Δημοπρασίες λιγνιτικής παραγωγής σε τιμές πολύ χαμηλότερες από εκείνες της αγοράς. Χαρίστηκαν τουλάχιστον 100εκ στους ανταγωνιστές της ΔΕΗ μέσα στο 2017. Πιέζεται μάλιστα η κυβέρνηση να διπλασιάσει τις ποσότητες. Η ΔΕΗ λανθασμένα κατά την γνώμη μας , χορήγησε έκπτωση 15% σε όλη τη λιανική για την εμπρόθεσμη εξόφληση των λογαριασμών στην προσπάθεια της να συγκρατήσει την απότομη μείωση του έτσι και αλλιώς υψηλότατου μεριδίου της στην αγορά , μειώνοντας σε κρίσιμη περίοδο τα έσοδα της κατά 350εκ ευρώ/έτος. Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Η ΔΕη φοβάται ότι θα τις απομείνουν οι κακοπληρωτές ( 2δις που ίσως να αντιστοιχούν στο 10% της αγοράς) και τα φθηνά αγροτικά και τιμολόγια ΥΤ και ΜΤ με μικρό περιθώριο κέρδους για αυτή (που αποτελούν το 15-17%). Προφανώς γνωρίζουν από μαθηματικά αλλά είναι φανερό ότι κερδίζουν χρόνο. Ας χάσουμε πρώτα μονάδες , να δούμε ποιες και μετά βλέπουμε να χάσουμε και αντίστοιχο μερίδιο στη λιανική.
- Η επιβολή της χρέωσης προμηθευτή υπέρ ΑΠΕ , που σημαίνει 350 eκ ευρώ επιβάρυνση για τη ΔΕΗ μέσα στο 2017. Λες και η κυβέρνηση επιδιώκει την επιτάχυνση της οικονομικής κατάρρευσης της ΔΕΗ. Αιτιολογία, η μη αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ για τον απλό καταναλωτή και η αδυναμία επαναδιαπραγμάτευσης με τις τράπεζες των συμβάσεων με τις ΑΠΕ.
- Απώλεια του ΑΔΜΗΕ χωρίς να είναι σαφές τι θα βάλει στην τσέπη.
Ας δούμε το δεύτερο και σοβαρότερο θέμα.
Εάν υπάρχει, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, κίνδυνος παύσης πληρωμών από τη ΔΕΗ , ίσως όχι άμεσος, γιατί η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα;
Παύση πληρωμών από τη ΔΕΗ σημαίνει και οικονομική καταστροφή των ιδιωτών παραγωγών και των παραγωγών ΑΠΕ και κατ’ επέκταση των τραπεζών.
Η κυβέρνηση το βλέπει και αφήνει να φθάσουμε στο απροχώρητο ώστε να παύσουν οι δανειστές να πιέζουν για επιπλέον μέτρα;
Ή δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος και παίζεται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι να πειστεί η κοινή γνώμη ότι πρέπει να πουληθούν μονάδες της ΔΕΗ ;
Όλοι ξέρουν ότι η ΔΕΗ μέχρι στιγμής δεν καταβάλλει το τέλος προμηθευτή υπέρ ΑΠΕ αλλά κανείς δεν αντιδρά.
Παίζουν με τη φωτιά σίγουρα. Ας δούμε όμως πως αντιλαμβάνονται οι δανειστές τα όποια μέτρα προωθούν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την κατάσταση της αγοράς και τις επιπτώσεις που υπάρξουν στην πραγματική οικονομία της χώρας
Η σχεδιαζόμενη πώληση του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ παρουσιάζεται από τους δανειστές ως δομικό μέτρο που αποσκοπεί στη δημιουργία συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Την ίδια στιγμή απουσιάζουν όλες οι προϋποθέσεις για τη λειτουργία μια ελεύθερης, σύγχρονης και ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας
- Η αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η υλοποίηση των απαιτήσεων του targetmodel (λειτουργία προθεσμιακής αγοράς, ενδοημερήσιας αγοράς και αγοράς εξισορρόπησης) καθυστερεί σημαντικά (2019-2020).
- Οι διεθνείς διασυνδέσεις της χώρας είναι ανεπαρκείς, με εκείνη της Ιταλίας να παραμένει εκτός λειτουργίας για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα τα τελευταία χρόνια.
- Δεν διασφαλίζεται ανταγωνιστικό μείγμα καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή, καθώς ακυρώνεται στην πράξη το επενδυτικό πλάνο της ΔΕΗ για κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων σε αντικατάσταση των προς απόσυρση.
Βάσει των ανωτέρω η υπό καθεστώς βίας εκποίηση μονάδων της ΔΕΗ θα οδηγήσει σε υπέρμετρη ενίσχυση του ολιγοπωλίου των παραγωγών, οδηγώντας πιθανότατα στη δημιουργία ενός πραγματικού καρτέλ.
Είναι επομένως υπαρκτός ο κίνδυνος αύξησης του κόστους ηλεκτρικής ενέργειας στο άμεσο μέλλον, γεγονός το οποίο θα πλήξει ιδιαιτέρως την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της χώρας.
Απαιτείται λοιπόν επανακαθορισμός της ενεργειακής πολιτικής της χώρας με γνώμονα την ανταγωνιστικότητα της παραγωγικής βάσης της χώρας.
http://industrealist.gr/?p=2996
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου