Ηλεκτροσόκ με θέα τον λιγνίτη

 

Συντάκτης: 

Ντίνα Ιωακειμίδου

 

Εναν απρόσμενο σύμμαχο στο πρόσωπο της ΓΕΝΟΠ--ΔΕΗ βρήκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Και αυτό καθώς η Ομοσπονδία των εργαζομένων στη ΔΕΗ υποδέχτηκε με ενθουσιασμό την απόφαση του Αμερικανού προέδρου για αποχώρηση από τη συμφωνία του Παρισιού

για την κλιματική αλλαγή.

Τιμώντας με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο η Ομοσπονδία την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος της 5ης Ιουνίου, εξέδωσε μια ανακοίνωση η οποία προκάλεσε πλήθος ειρωνικών σχολίων.

Σε αυτήν, μεταξύ άλλων, υποδεικνύεται και «το προφανές», όπως σημειώνεται, που δεν αφορά τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο «από τον μύθο της κλιματικής αλλαγής».

Είχε βεβαίως προηγηθεί την Πέμπτη 1η Ιουνίου η ανακοίνωση του Τραμπ περί διακοπής της εφαρμογής των μη δεσμευτικών όρων της συνθήκης.

«Προκειμένου να επιτελέσω», όπως σημείωσε ο ίδιος, «το καθήκον μου και να προστατεύσω τις ΗΠΑ και τους πολίτες της, η χώρα θα αποσυρθεί, αλλά θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις για να επέλθει ένα αποτέλεσμα είτε στη συμφωνία του Παρισιού είτε σε μια εντελώς νέα συμφωνία με όρους δίκαιους για τις ΗΠΑ», προσθέτοντας ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες θα τερματίσουν τη συνδρομή τους στο Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα».

Νωρίτερα ο Λευκός Οίκος είχε ενημερώσει τα μέλη του Κογκρέσου τονίζοντας πως «η συμφωνία του Παρισιού είναι μια κακή συμφωνία για τους Αμερικανούς και η κίνηση του προέδρου αποτελούσε υπόσχεση που είχε δώσει κατά την προεκλογική εκστρατεία του για να βάλει μπροστά τους Αμερικανούς εργαζόμενους».

Η περιβόητη συμφωνία του Παρισιού, που επετεύχθη στα τέλη του 2015 και στην οποία συμμετέχουν σχεδόν 200 χώρες, έθεσε στόχο τη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη μέσω του περιορισμού των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων που εκλύονται από την καύση ορυκτών καυσίμων, θέτοντας επί τάπητος ένα σχέδιο δράσης για τη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη αρκετά κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου.

Στο πλαίσιο αυτό οι ΗΠΑ, το δεύτερο κράτος με τους υψηλότερους ρύπους μετά την Κίνα, είχαν δεσμευτεί για μείωση των εκπομπών τους κατά 26 με 28 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2025.

Ακύρωση της συμφωνίας σημαίνει επί του πρακτέου ότι από το 2020 έως το 2025 οι ΗΠΑ θα εκπέμψουν 2,5 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα περισσότερο απ' ό,τι θα είχαν κάνει εάν παρέμεναν στη συμφωνία.

Ο Αμερικανός πρόεδρος πάντως παραμένει συνεπής ως προς τον εαυτό του, αφού δηλώνει πεπεισμένος ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια απάτη των Κινέζων και το φαινόμενο του θερμοκηπίου ένα «φιάσκο».

Ο ορυμαγδός των αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφαση του Ντόναλτ Τραμπ ουδόλως αποθάρρυνε τη ΓΕΝΟΠ -ΔΕΗ, η οποία έσπευσε να επισημάνει με νόημα:

«Εκτός από το γεγονός ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία δημιουργεί -εκ των πραγμάτων- πλέον ένα νέο σκηνικό και αλλάζει τα δεδομένα, πολλά είναι και τα ερωτήματα που εγείρει (ως προς τα όσα έχουν προηγηθεί) ενώ δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι, ταυτόχρονα, αποτελεί μία κίνηση η οποία μάλλον έρχεται να επιβεβαιώσει κάποια πράγματα.

Αλήθεια, μετά από την εξέλιξη αυτή, ποιο μπορεί να είναι το προφανές:

α) ότι πίσω από τον μύθο της κλιματικής αλλαγής βρίσκονται τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και συγκεκριμένες βιομηχανίες που προωθούν φιλοσοφίες, εκστρατείες, “λογικές” και προπαγανδίζουν υπέρ της κλιματικής αλλαγής, με προφανή στόχο να αποκομίσουν κέρδη ή

β) το ότι μία υπερδύναμη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μπορεί να αδιαφορεί τόσο πολύ για το μέλλον και να είναι τόσο “αναίσθητη” αδιαφορώντας για κάτι δήθεν “τόσο τραγικό” όσο το “κατασκεύασμα” της κλιματικής αλλαγής;

Σήμερα, όταν αναφέρουμε τη λέξη “περιβάλλον”, συνειρμικά σκεφτόμαστε “κλιματική αλλαγή” και “υπερθέρμανση του πλανήτη”, την ίδια ώρα που η αλλαγή του κλίματος αποτελεί ένα ισχυρό πολιτικό και οικονομικό ζήτημα στα χέρια αυτών που διαμορφώνουν τις πολιτικές και που στο όνομα των “πράσινων χαρτοφυλακίων” εφεύραν την “πράσινη οικονομία”.

Θα ήταν αφέλεια να σκεφθεί κάποιος ότι η κίνηση του Προέδρου των ΗΠΑ είναι ατυχής ή τυχαία ή άστοχη ή άτοπη. Μάλλον το αντίθετο.

Και στοχευμένη είναι και καθόλου τυχαία και μάλλον είναι ένα βήμα στο οποίο θα προστεθούν πολλά ακόμα βήματα και που όσο περνούν τα χρόνια τόσο θα έρχονται να αποδείξουν ότι οι υποψίες και οι αρχικές εκτιμήσεις για την καλοστημένη μηχανή της κλιματικής αλλαγής και την απάτη των μεγάλων συμφερόντων στις πλάτες των περισσότερο αδυνάτων, έχουν ισχυρή βάση και μία πολύ δυνατή δόση αντικειμενικότητας».

Θέση που ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ, Γ. Αδαμίδης, υποστήριξε σθεναρά και τις επόμενες ημέρες σε συνεντεύξεις του, εμμένοντας στην άποψή του ότι η κλιματική αλλαγή συνιστά μύθο, επικαλούμενος μάλιστα διεθνείς μελέτες δεν παρέλειψε να επισημάνει πως μια λιγνιτική μονάδα εκπέμπει χαμηλές εκπομπές αερίων.

Μια άβολη αλήθεια και οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής

To 2014 στην Εκθεση της Αμερικανικής Ενωσης για την προαγωγή της Επιστήμης (American Association for the Advancement of Science) υπογραμμιζόταν με ανησυχία πως «η κλιματική αλλαγή συμβαίνει εδώ και τώρα».

Βασιζόμενοι σε καλά τεκμηριωμένα στοιχεία, το 97% των κλιματολόγων καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι συντελείται σήμερα μια κλιματική αλλαγή που οφείλεται στον άνθρωπο.

Η άποψη αυτή δεν τεκμηριώνεται μόνο από μια μελέτη, αλλά από μια συνεχόμενη ροή δεδομένων που συγκλίνουν στο ίδιο πράγμα προερχόμενα από επιστημονικές έρευνες των τελευταίων δύο δεκαετών, από αναλύσεις έγκυρων μελετών δημοσιευμένων κατόπιν αυστηρής αξιολόγησης από συναδέλφους καθώς και από δημόσιες δηλώσεις που έχουν κάνει ειδικοί στο θέμα αυτό από όλες σχεδόν τις οργανώσεις που συμμετέχουν στην Ενωση».

Παράλληλα, το 2012, η Παγκόσμια Τράπεζα σημείωνε χαρακτηριστικά:

«Καθώς η παγκόσμια υπερθέρμανση θα προσεγγίζει και θα υπερβαίνει τους 2 βαθμούς, θα αυξάνεται ο κίνδυνος να πυροδοτηθούν μη γραμμικά φαινόμενα που θα ωθήσουν το όλο σύστημα σε κρίσιμα όρια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η τήξη του παγοκαλύμματος της Δυτικής Ανταρκτικής, που οδήγησε σε ταχύτερη άνοδο της στάθμης των θαλασσών, και η μεγάλης κλίμακας καταστροφή των δασών του Αμαζονίου που επηρεάζει τα οικοσυστήματα, τα ποτάμια, τη γεωργία, την παραγωγή ενέργειας και την ποιότητα ζωής. Τα φαινόμενα αυτά θα συμβάλουν έτι περαιτέρω στην παγκόσμια υπερθέρμανση τον 21ο αιώνα και ο αντίκτυπός τους θα γίνει αισθητός σε ολόκληρες ηπείρους».

Το 97% των κλιματολόγων, αντίστοιχες έρευνες Ελλήνων επιστημόνων, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, αναρίθμητα επιστημονικά άρθρα σημαίνουν συναγερμό υπογραμμίζοντας πως οδεύουμε προς ολέθρια επίπεδα θερμοκρασίας.

Για τους αρνητές, όμως, της κλιματικής αλλαγής όλα αυτά συνιστούν ένα φιάσκο.

Ποιοι είναι όμως αυτοί που προωθούν την άρνηση της κλιματικής αλλαγής;

Σύμφωνα με ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Guardian το 2013, μεταξύ του 2002 και του 2010 ένα δίκτυο ανώνυμων Αμερικανών δισεκατομμυριούχων έκανε δωρεές ύψους σχεδόν 120 εκατομμυρίων δολαρίων «σε ομάδες που δημιουργούν αμφιβολίες για τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την κλιματική αλλαγή...»

Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, ακτιβίστρια και συγγραφέα Ναόμι Κλάιν («Καπιταλισμός εναντίον κλίματος») αυτά τα δίκτυα και τα ιδρύματα (που αρνούνται την κλιματική αλλαγή) συνδέονται με δεξιές δεξαμενές σκέψης.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά:

❝ Πολλά από αυτά τα ιδρύματα δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν η επιχειρηματική ελίτ των ΗΠΑ άρχισε να φοβάται ότι η κοινή γνώμη στρεφόταν σε επικίνδυνο βαθμό εναντίον του καπιταλισμού...

Ως αντίδραση, δρομολόγησαν μια αντεπανάσταση, ένα πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενο διανοητικό κίνημα που υποστήριζε ότι η απληστία και η άνευ όρων επιδίωξη κέρδους όχι μόνο ήταν απόλυτα δικαιολογημένες, αλλά και αποτελούσαν τη μεγαλύτερη ελπίδα που είχε ο κόσμος για τη χειραφέτηση του ανθρώπου.

Κάτω από αυτό το “απελευθερωτικό” λάβαρο, πολέμησαν για την εφαρμογή πολιτικών όπως οι περικοπές φόρων, οι συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και η εκποίηση βασικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων, από την τηλεφωνία μέχρι την ενέργεια και την ύδρευση - ένα πακέτο που είναι γνωστό στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη ως “νεοφιλελευθερισμός”...

Οι δε διάφορες προσπάθειες να παρουσιαστεί η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ως συμβατή με τη λογική της αγοράς... δεν ξεγέλασε ούτε μια στιγμή αυτούς τους φανατικούς πιστούς.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η παγκόσμια οικονομία στηρίχτηκε και εξαρτάται απόλυτα από την καύση ορυκτών καυσίμων, και μια εξάρτηση τόσο βαθιά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με κάποιους ήπιους μηχανισμούς της αγοράς.

Απαιτούνται τεράστιες παρεμβάσεις: αυστηρή απαγόρευση των ρυπογόνων δραστηριοτήτων, γενναιόδωρες επιδοτήσεις των πράσινων εναλλακτικών λύσεων, υψηλά πρόστιμα για τους παραβάτες, νέοι φόροι, νέα προγράμματα δημόσιων έργων, ανάκληση των ιδιωτικοποιήσεων.

Εν ολίγοις, πρόκειται για όλα όσα αυτές οι δεξαμενές σκέψεις, οι οποίες ήταν ανέκαθεν οι ιδεολογικοί εκφραστές κατά πολύ ισχυρότερων εταιρικών συμφερόντων, μάχονταν σθεναρά❞.

Το εμπόριο της ρύπανσης και ο αποκλεισμός της ΔΕΗ

Σύμφωνα όμως με την ανακοίνωση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τον μύθο της κλιματικής αλλαγής «σκαρφίστηκαν και συνέταξαν οδηγίες και επέβαλαν δεσμεύσεις που αναγκάζουν τη συμμόρφωση σε καθεστώτα που αυτή τη στιγμή π.χ. επιβάλλουν παύση λειτουργίας των ορυχείων, απόσυρση μονάδων της ΔΕΗ με μία “βίαιη” διαδικασία και πολλαπλές αρνητικές και καταστροφικές συνέπειες, τις οποίες, διαχρονικά, έχουμε εκθέσει και για τις οποίες διεξάγουμε έναν διαχρονικό αγώνα προκειμένου να τις αποτρέψουμε.

Τέλος, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς τη μηχανορραφία που σκαρφίστηκαν και βάπτισαν ΕΤΜΕΑΡ, το οποίο ως γνωστόν είναι η αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), είναι η συνεισφορά όλων μας στη μείωση εκπομπών αερίων ρύπων μέσω προώθησης των ΑΠΕ».

Και στο σημείο αυτό αποτυπώνεται όλη η σύγχυση του συνδικαλιστικού οργάνου.

Γιατί ως προς τη δημιουργία μιας νέας πράσινης ληστρικής αγοράς, με το εμπόριο της ρύπανσης (όπως το σύστημα διεθνούς εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα που σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα από το 2005 έως το 2010 οι αγοραπωλησίες δικαιωμάτων εκπομπής υπερέβησαν τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια) έχει δίκιο ή είναι το σύστημα αντιστάθμισης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που προκάλεσε σειρά «πράσινων» παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Οπως έχει δίκιο στα καθ' ημάς, για το ΕΤΜΕΑΡ, την πλουσιοπάροχη δηλαδή αποζημίωση των ιδιωτών παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας από τους Ελληνες φορολογούμενους.

Τουλάχιστον 2 δισ. ετησίως αποδίδονται είτε άμεσα μέσω επιδοτήσεων είτε έμμεσα μέσω των λογαριασμών των καταναλωτών της ΔΕΗ στους ιδιώτες (περίπου δώδεκα χιλιάδες, εκ των οποίων μόλις 100 παράγουν το 80% ) παρόχους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Το 1982 η ΔΕΗ ήταν πρωτοπόρος σε όλη την Ευρώπη στη δημιουργία αιολικού πάρκου. Σήμερα, στο ενεργειακό της πορτοφόλι διαθέτει μόλις 84 ΜW.

To 1983 η ΔΕΗ ήταν η τρίτη σε όλη την Ευρώπη που εγκατέστησε φωτοβολταϊκά πάρκα. Σήμερα, δεν διαθέτει ούτε ένα.

Μάλιστα η ΔΕΗ υποχρεούται στην καταβολή των λογαριασμών του ΕΤΜΕΑΡ είτε αυτό έχει καταβληθεί από τους καταναλωτές είτε όχι.

Η ΔΕΗ τεμαχίζεται, οι μονάδες της εκποιούνται, ο δημόσιος χαρακτήρας της αμφισβητείται, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας οδήγησε στη λεηλασία του ενεργειακού γίγαντα της χώρας εξοστρακίζοντάς τον από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Και αυτό είναι το έγκλημα.

Ως προς τα ορυχεία, σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε η ίδια η ΔΕΗ, όπως τονίζεται σε άρθρο του υπεύθυνου εκστρατειών της Greenpeace, Δημήτρη Ιμπραήμ:

«Η ασυδοσία της ΔΕΗ και το δόγμα του σοκ», «το πλήρες κόστος παραγωγής λιγνίτη στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο κόστος στη Βουλγαρία και περίπου 50% υψηλότερο από τη Σερβία.

Αυτή η τεράστια διαφορά οφείλεται κυρίως στην εξαιρετικά χαμηλή ποιότητα των ελληνικών κοιτασμάτων που κατέχουν τη θλιβερή πρωτιά τού πιο βρόμικου λιγνίτη στην Ευρώπη.

Οταν παγκοσμίως κάθε λιγνιτική κιλοβατώρα που παράγεται εκπέμπει περίπου 1.000g CO2, στην Ελλάδα η ΔΕΗ εκπέμπει σχεδόν 1.500g CO2 (2015).

Δεν είναι τυχαίο, επομένως, ότι η συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας έχει περιοριστεί σε επίπεδα κάτω από το 30%, όταν το 2009 ξεπερνούσε το 50%.

Οπως είπε και ο πρόεδρος της ΔΕΗ, «ο λιγνίτης δεν συμφέρει».

AΠΟ  /www.efsyn.gr/arthro/ilektrosok-me-thea-ton-ligniti