Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στον τομέα της απανθρακοποίησης σε συνδυασμό με την ενεργειακή κρίση και τη μεταβλητότητα έφεραν νέες συνθήκες για την ηλεκτροπαραγωγή στην Ευρώπη και την Ελλάδα, με αποτέλεσμα την αναθεώρηση διάφορων σταθερών.
Μια από αυτές είναι ο ρόλος των παλαιότερων μονάδων φυσικού
αερίου που πλέον δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένος, καθώς στο νέο περιβάλλον ενδέχεται να αντιμετωπίσουν ζήτημα εμπορικής βιωσιμότητας, ιδίως όταν υποστούν τον ανταγωνισμό των νέων μονάδων αερίου που προβλέπεται να εγκατασταθούν στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια, καθώς αυτές θα μπορούν να καλύπτουν καλύτερα και πιο αποδοτικά τις συγκεκριμένες ανάγκες στο σύστημα.Αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο ΕΣΕΚ προβλέπει παραπάνω χώρο 700 μεγαβάτ για το φυσικό αέριο στην ηλεκτροπαραγωγή για το 2030, ισχύ που μεταφράζεται σε μια παραπάνω μονάδα από ότι με βάση το αρχικό σχέδιο του Ιανουαρίου.
Το ΕΣΕΚ καταγράφει τις παραπάνω εξελίξεις και τις λαμβάνει υπόψη. Συγκεκριμένα, η μελέτη επάρκειας του ΕΣΕΚ προσομοιώνει και υποθετικά σενάρια πρόωρης απόσυρσης παλαιών μονάδων φυσικού αερίου καθαρά για οικονομικούς λόγους, δηλαδή αδυναμίας ανάκτησης κόστους από τη χονδρική αγορά μετά την ένταξη των τριών νέων μεγάλων μονάδων που κατασκευάζονται ή σχεδιάζονται σήμερα.
Τυχόν πρόωρη απόσυρση δύο ή τριών από τις παλαιότερες και λιγότερο ενεργειακά αποδοτικές μονάδες φυσικού αερίου θα έχει μικρή μόνο επίπτωση για την επάρκεια του συστήματος και σε αυτήν την περίπτωση δεν θα απαιτηθούν μέτρα για πρόσθετη ισχύ. Αν όμως αποσυρθούν πρόωρα αρκετές από τις παλαιές μονάδες φυσικού αερίου για οικονομικούς λόγους, η επάρκεια του συστήματος και οι εφεδρείες δεν θα είναι εξασφαλισμένες με αποτέλεσμα η προσομοίωση να δείχνει περίπτωση περικοπής φορτίου πάνω από τα αποδεκτά όρια.
Το κείμενο συνεχίζει λέγοντας ότι το πρόβλημα είναι καθαρά οικονομικό και όχι τεχνικό, και αφορά στη διασφάλιση της βεβαιότητας ανάκτησης του κόστους λειτουργίας και συντήρησης με εύλογη απόδοση του αναπόσβεστου απασχολουμένου κεφαλαίου των τριών νέων αλλά κυρίως και των ενεργειακά και λειτουργικά αποδοτικών μονάδων φυσικού αερίου που λειτουργούν σήμερα.
Μηχανισμοί βασισμένοι στην καθαρή λειτουργία της αγοράς δεν εξασφαλίζουν επαρκή επιχειρηματική βεβαιότητα για εύλογη ανάκτηση του κόστους και κατά συνέπεια ενέχεται ο κίνδυνος πρόωρης απόσυρσης των παλαιών μονάδων εκτοπισμένες οικονομικά από τις τρεις νέες μεγάλες μονάδες.
Επομένως, για τη εξασφάλιση της επάρκειας συστήματος και την αποτελεσματική συμπλήρωση και εξισορρόπηση των ΑΠΕ με υπηρεσίας ευελιξίας όπως απαιτείται είναι αναγκαία η διασφάλιση βεβαιότητας σε κάποιο βαθμό για την ανάκτηση του κόστους των μονάδων, περιλαμβανομένων των πιο αποδοτικών από τις παλαιές μονάδες φυσικού αερίου. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα αμείβει ταυτόχρονα και υπηρεσίες ευελιξίας και εφεδρείας από αποθηκευτικά μέσα κάθε είδους, από την απόκριση της ζήτησης και από τα υδροηλεκτρικά στον βαθμό που συμμετέχουν στη διάρκεια μεγάλης ανόδου φορτίου. Με τη θέση σε εφαρμογή ενός τέτοιου μηχανισμού αμοιβής διαθεσιμότητας με βάση ειδικές τεχνικές απαιτήσεις η μελέτη επάρκειας υπολογίζει ότι η επάρκεια και οι εφεδρείες είναι ασφαλείς και εντός των αποδεκτών ορίων μέχρι το 2040. Μετά το 2040, ρόλο ενίσχυσης της επάρκειας και εφεδρείας αναμένεται να διαδραματίσει το υδρογόνο και τα ανανεώσιμα αέρια, καταλήγει το ΕΣΕΚ.
energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου