Μετράνε μονάδες και Μεγαβάτ και κάνουν ήδη τους υπολογισμούς για την επόμενη ημέρα της ΔΕΗ

 

Γιώργος Φιντικάκης

"Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε, άρα το κείμενο με τις θέσεις τους για την ΔΕΗ είναι άνευ σημασίας". Τα λόγια ανήκουν σε υψηλόβαθμο παράγοντα της κυβέρνησης και δείχνουν την στάση που αυτή τηρεί δημοσίως, αναφορικά με τις απαιτήσεις των δανειστών για πώληση μονάδων.

Σε δεύτερο ωστόσο επίπεδο, όλοι οι εμπλεκόμενοι

προσπαθούν να υπολογίσουν με ποιό τρόπο η ΔΕΗ θα έχει τις λιγότερες δυνατόν απώλειες, δίχως μια ρήξη στα ενεργειακά να προκαλέσει εμπλοκή στην επιδίωξη για γενικότερη συμφωνία. Σε αυτό το πλαίσιο, η "άσκηση" που επιχειρούν σε κάποια από τα επιτελεία των εμπλεκομένων, είναι να υπολογίσουν την δυναμικότητα αυτού του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού χαρτοφυλακίου της επιχείρησης που ζητούν να πουληθεί οι δανειστές.

Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες του "Energypress", η απαίτηση των θεσμών έχει υπολογιστεί με βάση την εγκατεστημένη ισχύ που είχε η ΔΕΗ τον Αύγουστο του 2015. Δηλαδή με βάση τα 12.500 μεγαβάτ. Εκτοτε ωστόσο μια σειρά από πετρελαικές και λιγνιτικές μονάδες συνολικής ισχύος 1.000 μεγαβάτ έχουν αποσυρθεί, όπως του Αγίου Γεωργίου, και της Πτολεμαίδας, ενώ προς απόσυρση για την περίοδο 2018-2020 είναι και οι λιγνιτικές του Αμυνταίου και της Καρδιάς.

Ανθρωποι ωστόσο με γνώση των διαδικασιών εκτιμούν ότι το 40% θα πρέπει να υπολογιστεί όχι επί της σημερινής εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ, ύψους 11.500 μεγαβάτ, αλλά αφού πρώτα αφαιρεθούν από τον στόλο της επιχείρησης τα εργοστάσια που σε τρία χρόνια από σήμερα θα έχουν πάψει να λειτουργούν. "Το να μιλά κανείς για 4.000 μεγαβάτ προς πώληση είναι εντελώς λάθος άσκηση, ένα πιο λογικό νούμερο είναι τα 1.200 μεγαβάτ", εξηγεί ο συνομιλητής μας, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι αυτό είναι το καλό σενάριο. Το κακό σενάριο μπορεί να αφορά πίεση από τους πιστωτές για πολύ περισσότερα μεγαβάτ, κάτι που όπως ο ίδιος λέει "ουδείς θα μπορούσε ποτέ να δεχτεί, αφού θα σήμαινε πως η ΔΕΗ πρέπει να πουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει".

Ενα έτερο ζήτημα σύμφωνα με τον συνομιλητή μας αφορά την συνέχιση ή μη των δημοπρασιών. Αλλιώς θα μπορούσε να δει η ΔΕΗ την υποχρεωτική πώληση ενός περιορισμένου αριθμού κάποιων μονάδων, και αλλιώς αν αυτή συνοδευόταν και από την υποχρέωση συνέχισης των ζημιογόνων για την ίδια δημοπρασιών πώλησης ρεύματος.

Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει παράταση της λειτουργίας των δημοπρασιών τουλάχιστον έως και τον Δεκέμβριο προκειμένου να μετρηθεί τότε η αποτελεσματικότητά τους ως προς την μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ, ωστόσο οι θεσμοί δεν φαίνεται να το δέχονται αφού θεωρούν τα ΝΟΜΕ αναποτελεσματικά.

Στην κυβέρνηση πάντως, αυτό που θα προσπαθήσουν να αντικρούσουν με νομικά εργαλεία είναι το επιχείρημα των θεσμών ότι η Ελλάδα δεν έχει συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και την υποχρεωτική πρόσβαση τρίτων στο λιγνίτη. Στο κείμενο με τις προτάσεις των δανειστών, η καταδίκη της Ελλάδας από το δικαστήριο τονίζεται με έντονο τρόπο και χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης για την πώληση μονάδων.

Το ελληνικό επιχείρημα ήταν και θα είναι ότι οι θεσμοί έχουν κάνει μια διασταλτική ερμηνεία της απόφασης, καθώς αυτή μιλά για υποχρέωση πρόσβασης τρίτων σε λιγνιτικά κοιτάσματα, και όχι σε μονάδες. Από τον Δεκέμβριο, οπότε και έγινε γνωστή η απόφαση, το υπ. Ενέργειας σκέφτεται να προτείνει στην Κομισιόν μια λύση παρόμοια με εκείνη του 2009, για αποκλειστική πρόσβαση ιδιωτών στα ανενεργά κοιτάσματα της Ελασσόνας, της Δράμας, της Βεγόρας και της Βεύης, αποκλείοντας εντελώς την ΔΕΗ. Εκτιμά πως μια τέτοια κινήση θα οδηγήσει σε ικανοποίηση των δικαστικών απαιτήσεων και θα αμβλύνει τις πιέσεις για πωλητήρια σε μονάδες της ΔΕΗ, δίχως ωστόσο να είναι σαφές αν η Κομισιόν κάνει την ίδια "ερμηνεία" της απόφασης με αυτή του ΥΠΕΝ.