Η σημειολογία των επιλογών του Τσίπρα

 
 του Αριστοτέλη Βασιλάκη
 

Εξετάζοντας τις μέχρι σήμερα επιλογές του Τσίπρα και επιχειρώντας μια πρώτη αποτίμηση αυτών, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στον κρατικό μηχανισμό θα παρατηρήσουμε, πως εκτός από τις φυσιολογικές – στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης – «παραχωρήσεις» προς τους ΑΝΕΛ, ο πρωθυπουργός ακολούθησε πιστά μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, από την οποία δείχνει να μην «ξεφεύγει» ούτε χιλιοστό…
Στην στελέχωση των στενών του συνεργατών και συμβούλων στο Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός επέλεξε να βάλει νέους ανθρώπους, με φρέσκιες ιδέες και «εικόνα» που δεν
ενοχλεί την «αισθητική» του ελληνικού λαού, όπως συνέβαινε με τις στρατιές συμβούλων πρώην πρωθυπουργών…
Όσον αφορά τη σύνθεση της κυβέρνησης, ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να την στελεχώσει στην συντριπτικής της πλειοψηφία με πολιτικούς που προέρχονται από τον στενό πυρήνα του παλιού ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα απ’ όλες τις τάσεις στο εσωτερικό του κόμματος του, οι οποίες ήδη ήταν πολλές από την εποχή του 4%. Εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα αποτελούν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο Γιάνης Βαρουφάκης, οι οποίοι είναι Πασοκογενείς…
Κάτι ανάλογο επέλεξε ο πρωθυπουργός για την στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, στον βαθμό, που μπορεί κανείς να εκτιμήσει σε τόσο σύντομα χρονικό διάστημα…
Η τοποθέτηση του Μανώλη Παναγιωτάκη, ως «νέου αφεντικού» της ΔΕΗ, επιβεβαιώνει πλήρως ΑΥΤΗΝ ΑΚΡΙΒΩΣ την εκτίμηση. Ο νέος διοικητής του πιο καθοριστικού δημόσιου Οργανισμού, υπήρξε επιφανές μέλος του παλιού Συνασπισμού και νυν ΣΥΡΙΖΑ στην μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας.
Προσωπικά συμφωνώ με την τακτική του Τσίπρα. Αν ο κόσμος «ψήθηκε» να ψηφίσει «πρώτη φορά Αριστερά» είναι το γεγονός πως όλ’ αυτά τα πολιτικά και τεχνοκρατικά στελέχη, ουδέποτε συμμετείχαν στο πάρτι της μεταπολίτευσης. Και αν υπάρχει μια παθογένεια στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, είναι η διαχρονική «αξία», του να ψηφίζει κάποιος οτιδήποτε και ΠΑΝΤΑ να κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ.

Αριστοτέλης Βασιλάκης