Κυρίες και κύριοι, κατ’ αρχάς θέλω να συγχαρώ τον κ. Ανδριοσόπουλο και τη Δεξαμενή
Σκέψης γι’ αυτό το επιτυχημένο Συνέδριο και να τον ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μας
δίνετε για να αναπτύξουμε τις απόψεις μας.
Το κυρίως θέμα μου είναι η ΔΕΗ και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ωστόσο, στα
πλαίσια της παρούσης συγκυρίας θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ σε ορισμένα
ζητήματα που αφορούν τη ΔΕΗ. Άλλωστε αρκετά έχουμε «σταυρωθεί» το τελευταίο διάστημα εξ αιτίας των οικονομικών μας αποτελεσμάτων.
Θα ήθελα πρωτίστως να τονίσω κάτι που θα ήταν αυτονόητο αλλά δυστυχώς στην
πράξη αποδεικνύεται ότι δεν είναι. Η ΔΕΗ δεν ανήκει ούτε στην Κυβέρνηση ούτε σε Κόμματα.
Η ΔΕΗ είναι εθνικό κεφάλαιο και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Το λέω αυτό, όχι για να αποφύγουμε εμείς ως Διοίκηση την κριτική, αντίθετα η κριτική είναι και ευπρόσδεκτη αλλά και απαραίτητη για να γινόμαστε καλύτεροι. Το λέω, για να αποφεύγονται ενέργειες που εξυπηρετούν μεν την πολιτική συγκυρία, όπως παραδείγματος χάριν οι εκλογές, αλλά οι οποίες τελικά στρέφονται εναντίον της ΔΕΗ και συνακόλουθα εναντίον της χώρας. Επιπλέον, άλλο κριτική, άλλο καταστροφολογία.
Και θα έλεγε κανείς ότι το να προσπαθούν ορισμένες δυνάμεις να δικαιώσουν
παλαιότερες επιλογές είναι κατανοητό. Όμως η καταστροφολογία και ο μηδενισμός μιας
επιχείρησης σαν τη ΔΕΗ μόνο ζημιά μπορεί να κάνει. Εξάλλου, ως γνωστόν, στο τέλος κανείς δεν κέρδισε πολιτικά από τα ερείπια. Αν και πρέπει να ξέρετε ότι ερείπια δεν υπάρχουν
Χθες έδωσα συνέντευξη σε κυριακάτικη εφημερίδα και απάντησα, πιστεύω, διεξοδικά
σε πολλά θέματα, όχι με σκοπό να κλείσουν τα ζητήματα, αλλά σε μια προσπάθεια να
δημιουργήσουμε την κατάλληλη ατζέντα συζήτησης πάνω στα πραγματικά προβλήματα της
ΔΕΗ.
Δεν πρόκειται επομένως από αυτό το βήμα να αναφερθώ αναλυτικά σε όλα τα θέματα
που έχουν τεθεί το τελευταίο διάστημα. Θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε δυο-τρία ζητήματα για
τα οποία χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και για τα οποία, δεν σας κρύβω, έχω σοβαρή
ανησυχία και ερωτηματικά.
Το πρώτο είναι αυτή η διαρκής επαναφορά της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ». Θα ήταν
κατανοητό αν περιορίζονταν κάποιοι και έλεγαν ότι «αν είχαμε τη Μικρή ΔΕΗ θα ήμασταν
καλύτερα» από ό,τι σήμερα. Είναι μια άποψη, εγώ έχω βέβαια διαφορετική, αλλά δεν
πρόκειται γι’ αυτό.
Φοβάμαι όμως ότι η επαναφορά δεν γίνεται μόνο για λόγους δικαίωσης. Αν το
συνδυάσουμε με μια εκτεταμένη αρθρογραφία από διάφορες πλευρές, φοβάμαι ότι είναι μια
προλείανση του εδάφους ώστε στο μέλλον, όταν διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να
πουληθούν υδροηλεκτρικά, να αποστερηθεί η ΔΕΗ από τον πλούτο των υδροηλεκτρικών
σταθμών. Πρέπει κάποιοι να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους.
Μάλιστα τελευταία είδα και ένα σενάριο να γράφεται σε ένα άρθρο –επιτρέψτε μου να
το χαρακτηρίσω περισπούδαστο–, ότι «στο τέλος θα αναγκαστούμε να σπάσουμε τη ΔΕΗ σε
δυο, τρία κομμάτια και αυτό θα είναι μια λύση, εκεί που κατάντησε η ΔΕΗ». Αυτά είναι
επικίνδυνα πράγματα. Εκτός του είναι και ανιστόρητα και αβάσιμα, δεν εδράζονται σε καμία
σοβαρή ανάλυση για την κατάσταση της ΔΕΗ και βέβαια δεν εδράζονται και σε καμία
προοπτική, σε κανένα πλαίσιο εξυπηρέτησης της οικονομίας και των καταναλωτών της χώρας.
Προφανώς διακινούνται χάριν πολύ συγκεκριμένων ιδιοτελών συμφερόντων.
Επειδή η σχετική συζήτηση και οι προτάσεις αφορούν στο άνοιγμα της αγοράς, ας μου
επιτραπεί να συμμετάσχω σε ένα βαθμό στον πολιτικό διάλογο και να ζητήσω απ’ όλους, απ’
όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα ενόψει των εκλογών, να τοποθετηθούν για το πώς
βλέπουν ότι πρέπει να γίνει το άνοιγμα της αγοράς.
Από την πλευρά μας αναγνωρίζουμε ότι από μια μονοπωλιακή κατάσταση για να
μεταβούμε σε ένα καθεστώς ανοίγματος της αγοράς, το μονοπώλιο πληρώνει κάποιο τίμημα.
Άλλο όμως «πληρώνω τίμημα» και άλλο κανιβαλισμός. Επιπλέον, όλα όσα έχουν γίνει και όσα
είχαν κατά καιρούς ετοιμαστεί, δεν οδηγούν σε ομαλό άνοιγμα της αγοράς.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει το θέμα του ανοίγματος της αγοράς, τώρα που
τελειώσαμε με τα Μνημόνια και με τη δημοσιονομική προσαρμογή, να το επανεξετάσουν όλες
οι πλευρές, και η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού και η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της
Ευρωπαϊκής Ένωσης εξ υπαρχής.
Άλλωστε παρατηρούμε ότι σε άλλες χώρες με μονοπωλιακή κατάσταση, όπως
παραδείγματος χάριν η φίλη Γαλλία, όπου κι εκεί είχε τεθεί το ζήτημα τι θα γίνει με την EDF,
δεν έχουν επιβληθεί λύσεις όπως έχει «λυθεί» το πρόβλημα στην Ελλάδα, με καίρια πλήγματα
στη ΔΕΗ.
Δεύτερον, η τιμολογιακή πολιτική. Στη ΔΕΗ έχουμε κάνει μεγάλη προσπάθεια, το έχω
πει πολλές φορές, να συγκρατήσουμε τα τιμολόγια έστω κι αν έχει αυξηθεί για συγκεκριμένους
λόγους το ενεργειακό κόστος και το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η χώρα μας
βγαίνει από την κρίση, η κοινωνία και η οικονομία ίσως δεν αντέχει προς το παρόν αύξηση των
τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι μέτοχοί μας είναι οι μόνοι απ’ όλους τους stakeholders οι οποίοι δικαιούνται να
έχουν παράπονα. Έχουν κάνει μεγάλη υπομονή. Τους ευχαριστούμε γι' αυτό και από αυτό το
βήμα θέλω να πω ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να τους ικανοποιήσουμε στην πορεία.
Θα περίμενα ότι η πρακτική μας αυτή, της συγκράτησης των τιμών και η προσπάθεια
που έχουμε κάνει, να είχε στηριχθεί, ιδιαίτερα από τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν το έχουν κάνει.
Γιατί; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Εμείς πάντως εργαζόμαστε για να τα καταφέρουμε και από φέτος πιστεύω ότι θα
γυρίσουμε σε κερδοφορία. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η ΔΕΗ είχε ζημιές, σε
αντίθεση με κάποιες ανιστόρητες αναφορές. Και το 2008 είχαμε μεγάλες ζημιές αν και είμαστε
μονοπώλιο και μετά γυρίσαμε στην κερδοφορία.
Τρίτον, από τις –υποτυπώδεις θα έλεγα– προτάσεις που έχουν κατά καιρούς ακουστεί
για τη ΔΕΗ –γιατί ουσιαστικές προτάσεις δεν έχω δει– και σ’ αυτές που διατυπώνονται
τελευταία, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο κεντρικό κατά τη γνώμη μας ζήτημα, αυτό
που μας ταλανίζει και το έχουμε αναδείξει τόσες πολλές φορές: η αναφορά στο ότι θα πρέπει η
ΔΕΗ επιτέλους να λειτουργήσει –και να δημιουργηθούν γι’ αυτό οι προϋποθέσεις– ως
Ανώνυμη Εταιρεία, απαλλαγμένη από τα βαρίδια, από τα δεσμά της κρατικής εξάρτησης –δεν
εννοώ του ελέγχου του κράτους– που καταπνίγουν κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία και μας
δυσκολεύουν τόσο πολύ, ώστε να εργαστεί, να λειτουργήσει η ΔΕΗ με τις αρχές της εταιρικής
διακυβέρνησης.
Δεν έχω δει καμία τέτοια πρόταση. Γιατί; Είναι απλή παράλειψη; Είναι επιβίωση
παρωχημένων αντιλήψεων; Υπάρχουν άλλα σχέδια; Περιμένω τοποθέτηση απ’ όλους γι’ αυτό
το ζήτημα.
Ας μου επιτραπεί τώρα να κάνω κάποιες επισημάνσεις για το project που έχουμε
μπροστά μας και για το οποίο έχουμε εργαστεί πολύ τους τελευταίους μήνες, που είναι η
αποεπένδυση. Η αποεπένδυση του 40% του λιγνιτικού μας δυναμικού, της Μεγαλόπολης και
της Μελίτης.
Είναι ένα project πολύπλοκο, ιδιαίτερα σε συνθήκες σαν αυτές που περιέγραψε ο
εξοχότατος κ. Πρέσβης της Γαλλίας προηγουμένως, συνθήκες που είναι εναντίον των στερεών
καυσίμων. Εμείς από την πλευρά μας επιλύσαμε –και θα έλεγα σε χρόνο ρεκόρ– κρίσιμα
θέματα και εκκρεμότητες. Οι Σταθμοί έχουν καταστεί κερδοφόροι, ακόμη και με υψηλές τιμές
δικαιωμάτων διοξειδίου, υψηλότερες από τις σημερινές.
Ο λόγος τώρα βρίσκεται στους επενδυτές. Εκτός των άλλων, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η
έγκριση των πιστοποιητικών διαθεσιμότητας ισχύος είναι στο τελικό στάδιο. Θα υποβάλουν
αυτή τη φορά σοβαρές προτάσεις που είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη αποτελέσματος;
Περιμένουμε.
Αλλά και σε αυτό το σημείο διακρίνουμε από τις ίδιες πλευρές των «ανησυχούντων» το
σύνδρομο της Κασσάνδρας. Αφορμή είναι η παράταση που χορηγήθηκε μετά από αιτήματα
των ίδιων των επενδυτών. Σε εκείνους πουλάμε, εκείνοι ζήτησαν παράταση. Εμείς τι έπρεπε να
κάνουμε; Να πούμε «όχι», για να μη μας πουν ότι αρχίσαμε τις αναβολές. Σε όσους πάντως
βιάζονται να προδικάσουν το αποτέλεσμα λέμε απλά, ας περιμένουν λίγο.
Και τώρα, κυρίες και κύριοι, έρχομαι στο κυρίως θέμα που είναι η ΔΕΗ και οι
Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Υπενθυμίζω το όραμά μας: η ανάπτυξη των ΑΠΕ θα είναι για τη
ΔΕΗ στο εξής η ατμομηχανή της ανάπτυξής της, όπως τα προηγούμενα χρόνια ήταν η
συμβατική παραγωγή και τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, με επενδεδυμένα κεφάλαια
πολλών δισεκατομμυρίων που στήριξαν τη μεταπολεμική ανάπτυξη της χώρα μας.
Μέχρι το 2030 η στρατηγική μας είναι η κατασκευή και απόκτηση ΑΠΕ ισχύος
τουλάχιστον 2 GW, που μεταφράζεται σε δεκαπενταπλασιασμό της ισχύος που θα έχουμε σε σχέση με σήμερα.
Μέχρι το 2022 σύμφωνα με το business plan μας θα έχουμε νέα ισχύ 600 MW.
Αποτέλεσμα αυτού του στόχου θα είναι ότι θα τριπλασιαστεί το μερίδιο της ΔΕΗ στην εγχώρια
αγορά: από το 3% που δυστυχώς είναι σήμερα θα πάμε στο 9%. Θα έχουμε πρόσθετη
λειτουργική κερδοφορία της τάξεως των 85-90 εκατομμυρίων τον χρόνο. Η ΔΕΗ θα έχει την 1η θέση στα φωτοβολταϊκά, την 3η θέση στα αιολικά, την 1η στα μικρά υδροηλεκτρικά, την 1η στη
βιομάζα και στη γεωθερμία και την 1η θέση στην αποθήκευση.
Για το 2019 ο προϋπολογισμός μας για τις ΑΠΕ είναι 105 εκατομμύρια, που αντιστοιχεί
σε νέα έργα 137 MW.
Πέραν αυτών, η ΔΕΗ θα ασχοληθεί με όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες ΑΠΕ που είναι
πρόσφορες για τις συνθήκες της χώρας μας. Αναφέρομαι, εκτός από τις ήδη γνωστές κλασικές
μορφές, στα πλωτά φωτοβολταϊκά και στα παράκτια αιολικά. Η ΔΕΗ θα ασχοληθεί
συστηματικά με την αποθήκευση με όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης
της αντλησιοταμίευσης, για την οποία κακώς-κάκιστα δεν έχουν δοθεί ακόμη κίνητρα, δεν
έχουν υπάρξει σχετικές ρυθμίσεις. Και έτσι ένα δυναμικό που υπάρχει, μια ικανότητα που
μπορεί να υπάρξει παραμένει ανενεργή, και δεν δίνονται κίνητρα για νέες επενδύσεις.
Η ΔΕΗ θα ασχοληθεί συστηματικά με την ενεργειακή αποδοτικότητα. Η χώρα μας
βρίσκεται, όπως ξέρουμε, στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε αυτόν τον
τομέα. Το εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα προβλέπει ότι μέχρι το 2030 θα πρέπει
να εξοικονομήσουμε το 32% της καταναλισκόμενης ενέργειας. Για τον στόχο αυτό απαιτείται
σχεδιασμός, κατάλληλες πολιτικές, κίνητρα και βέβαια υπευθυνότητα και επιστημονική και
τεχνική επάρκεια.
Η ΔΕΗ έχει όλες τις προϋποθέσεις και επιδιώκει να πρωταγωνιστήσει στον τομέα αυτό.
Πιστεύουμε δε ότι η έντονη και η ενεργός εμπλοκή της θα βοηθήσει ώστε να λειτουργήσουν
σωστά οι κανόνες του παιχνιδιού.
Για να υλοποιηθεί αυτή η φιλόδοξη, αλλά κατά τη γνώμη μας απολύτως ρεαλιστική
στρατηγική μας, προϋπόθεση είναι η ένταξη σε αυτή όσο το δυνατό μεγαλύτερου μέρους του
δυναμικού μας, η αξιοποίηση της τεράστιας εμπειρίας, τεχνογνωσίας και ικανότητας της ΔΕΗ
στην υλοποίηση μεγάλων έργων και λειτουργίας σύνθετων εγκαταστάσεων.
Έτσι, ήδη προχωρήσαμε σε ευρείες οργανωτικές αλλαγές ώστε η ΔΕΗ να αναλάβει
άμεσα την υλοποίηση του μεγάλου έργου με αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των
πλεονεκτημάτων τους στον μέγιστο βαθμό. Θα υποδεχτούμε δηλαδή τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες, για
την οποία έχουμε πάρει ως γνωστόν τη στρατηγική απόφαση της απορρόφησης.
Για το θέμα αυτό και επειδή ξέρετε ότι υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις, μέσα στον
μήνα θα έχουμε ουσιαστικές εξελίξεις, ώστε η στρατηγική μας αυτή απόφαση να υλοποιηθεί
το ταχύτερο και η ΔΕΗ να αναλάβει την υλοποίηση αυτού του μεγάλου έργου.
Όπως έχω αναφέρει κατ’ επανάληψη, για την εκπλήρωση των στρατηγικών μας στόχων
θα αξιοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα επιχειρηματικά εργαλεία. Ένα σημαντικό μέρος των
έργων θα τα υλοποιήσουμε αποκλειστικά ως ΔΕΗ. Διαβεβαιώνω ότι η χρηματοδότηση και
μάλιστα με όρους ευνοϊκούς, είναι διασφαλισμένη. Ωστόσο ένα άλλο μέρος θα το
υλοποιήσουμε με επιχειρηματικές συμπράξεις. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα της απόκτησης
του 45% των δύο SPV της εταιρείας Volterra με αιολικά πάρκα ισχύος περίπου 70 MW.
Ήδη είμαστε σε επικοινωνία με διάφορες μεγάλες εταιρείες του κλάδου κυρίως
διεθνείς, και πιστεύουμε ότι σύντομα θα ανακοινώσουμε τα αποτελέσματα. Είναι
χαρακτηριστικό αυτό που έγινε πριν λίγο, η υπογραφή της συμφωνίας μας με την έγκριτη
εταιρεία Akuo. Είναι μεγάλη μας τιμή –και τον ευχαριστώ γι’ αυτό– που ο εξοχότατος Πρέσβης
της Γαλλίας παρευρέθηκε σε αυτήν τη σημαντική στιγμή της έναρξης συνεργασίας μεταξύ των
δύο εταιρειών.
Θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους διαγωνισμούς που κάνει η ΡΑΕ, οι οποίοι είναι το
εργαλείο ή το διαβατήριο για τη δημιουργία νέων έργων Ανανεώσιμων Πηγών. Είναι ένα θέμα
πάρα πολύ σοβαρό, αναγνωρίζω τις δυσκολίες –ιδιαίτερα τις πρώτες φορές– από την έλλειψη
προηγούμενης εμπειρίας.
Ωστόσο, θεωρώ μεγάλο σφάλμα εκ μέρους της Αρχής την ακύρωση του αποτελέσματος
της διαδικασίας του περασμένου Νοεμβρίου, από την οποία η ΔΕΗ αποστερήθηκε την
κατασκευή δυο φωτοβολταϊκών πάρκων ισχύος 30 MW.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι στον πρόσφατο διαγωνισμό αποκλείστηκε έργο 200 MW
της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, με τιμή προσφοράς 57 € ανά μεγαβατώρα, ενώ αντίθετα προκρίθηκαν
έργα φωτοβολταϊκών και αιολικών με τιμές 64,72 €, 60 € και 58 € ανά μεγαβατώρα. Κατά τη
γνώμη μας η διαδικασία έχει κάποια κενά και πρέπει να επανεξεταστεί.
Κυρίες και κύριοι, ολοκληρώνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι με τα έργα ΑΠΕ που
προγραμματίζουμε, σε συνδυασμό με τις αποσύρσεις των λιγνιτικών μονάδων που έχουν
προγραμματιστεί, το 2022 θα μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 57%.
Μάλιστα ο συντελεστής εκπομπών, δηλαδή οι εκπεμπόμενοι τόνοι διοξειδίου προς καθαρή
παρεχόμενη ενέργεια, θα μειωθεί το 2022 σε σχέση με το 2017 κατά 69%.
Η ΔΕΗ θα είναι πρωταγωνιστής και στο αύριο του ενεργειακού συστήματος της χώρας. Σας ευχαριστώ.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σκέψης γι’ αυτό το επιτυχημένο Συνέδριο και να τον ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μας
δίνετε για να αναπτύξουμε τις απόψεις μας.
Το κυρίως θέμα μου είναι η ΔΕΗ και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ωστόσο, στα
πλαίσια της παρούσης συγκυρίας θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ σε ορισμένα
ζητήματα που αφορούν τη ΔΕΗ. Άλλωστε αρκετά έχουμε «σταυρωθεί» το τελευταίο διάστημα εξ αιτίας των οικονομικών μας αποτελεσμάτων.
Θα ήθελα πρωτίστως να τονίσω κάτι που θα ήταν αυτονόητο αλλά δυστυχώς στην
πράξη αποδεικνύεται ότι δεν είναι. Η ΔΕΗ δεν ανήκει ούτε στην Κυβέρνηση ούτε σε Κόμματα.
Η ΔΕΗ είναι εθνικό κεφάλαιο και σαν τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Το λέω αυτό, όχι για να αποφύγουμε εμείς ως Διοίκηση την κριτική, αντίθετα η κριτική είναι και ευπρόσδεκτη αλλά και απαραίτητη για να γινόμαστε καλύτεροι. Το λέω, για να αποφεύγονται ενέργειες που εξυπηρετούν μεν την πολιτική συγκυρία, όπως παραδείγματος χάριν οι εκλογές, αλλά οι οποίες τελικά στρέφονται εναντίον της ΔΕΗ και συνακόλουθα εναντίον της χώρας. Επιπλέον, άλλο κριτική, άλλο καταστροφολογία.
Και θα έλεγε κανείς ότι το να προσπαθούν ορισμένες δυνάμεις να δικαιώσουν
παλαιότερες επιλογές είναι κατανοητό. Όμως η καταστροφολογία και ο μηδενισμός μιας
επιχείρησης σαν τη ΔΕΗ μόνο ζημιά μπορεί να κάνει. Εξάλλου, ως γνωστόν, στο τέλος κανείς δεν κέρδισε πολιτικά από τα ερείπια. Αν και πρέπει να ξέρετε ότι ερείπια δεν υπάρχουν
Χθες έδωσα συνέντευξη σε κυριακάτικη εφημερίδα και απάντησα, πιστεύω, διεξοδικά
σε πολλά θέματα, όχι με σκοπό να κλείσουν τα ζητήματα, αλλά σε μια προσπάθεια να
δημιουργήσουμε την κατάλληλη ατζέντα συζήτησης πάνω στα πραγματικά προβλήματα της
ΔΕΗ.
Δεν πρόκειται επομένως από αυτό το βήμα να αναφερθώ αναλυτικά σε όλα τα θέματα
που έχουν τεθεί το τελευταίο διάστημα. Θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε δυο-τρία ζητήματα για
τα οποία χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή και για τα οποία, δεν σας κρύβω, έχω σοβαρή
ανησυχία και ερωτηματικά.
Το πρώτο είναι αυτή η διαρκής επαναφορά της λεγόμενης «Μικρής ΔΕΗ». Θα ήταν
κατανοητό αν περιορίζονταν κάποιοι και έλεγαν ότι «αν είχαμε τη Μικρή ΔΕΗ θα ήμασταν
καλύτερα» από ό,τι σήμερα. Είναι μια άποψη, εγώ έχω βέβαια διαφορετική, αλλά δεν
πρόκειται γι’ αυτό.
Φοβάμαι όμως ότι η επαναφορά δεν γίνεται μόνο για λόγους δικαίωσης. Αν το
συνδυάσουμε με μια εκτεταμένη αρθρογραφία από διάφορες πλευρές, φοβάμαι ότι είναι μια
προλείανση του εδάφους ώστε στο μέλλον, όταν διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να
πουληθούν υδροηλεκτρικά, να αποστερηθεί η ΔΕΗ από τον πλούτο των υδροηλεκτρικών
σταθμών. Πρέπει κάποιοι να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους.
Μάλιστα τελευταία είδα και ένα σενάριο να γράφεται σε ένα άρθρο –επιτρέψτε μου να
το χαρακτηρίσω περισπούδαστο–, ότι «στο τέλος θα αναγκαστούμε να σπάσουμε τη ΔΕΗ σε
δυο, τρία κομμάτια και αυτό θα είναι μια λύση, εκεί που κατάντησε η ΔΕΗ». Αυτά είναι
επικίνδυνα πράγματα. Εκτός του είναι και ανιστόρητα και αβάσιμα, δεν εδράζονται σε καμία
σοβαρή ανάλυση για την κατάσταση της ΔΕΗ και βέβαια δεν εδράζονται και σε καμία
προοπτική, σε κανένα πλαίσιο εξυπηρέτησης της οικονομίας και των καταναλωτών της χώρας.
Προφανώς διακινούνται χάριν πολύ συγκεκριμένων ιδιοτελών συμφερόντων.
Επειδή η σχετική συζήτηση και οι προτάσεις αφορούν στο άνοιγμα της αγοράς, ας μου
επιτραπεί να συμμετάσχω σε ένα βαθμό στον πολιτικό διάλογο και να ζητήσω απ’ όλους, απ’
όλες τις πολιτικές δυνάμεις, ιδιαίτερα ενόψει των εκλογών, να τοποθετηθούν για το πώς
βλέπουν ότι πρέπει να γίνει το άνοιγμα της αγοράς.
Από την πλευρά μας αναγνωρίζουμε ότι από μια μονοπωλιακή κατάσταση για να
μεταβούμε σε ένα καθεστώς ανοίγματος της αγοράς, το μονοπώλιο πληρώνει κάποιο τίμημα.
Άλλο όμως «πληρώνω τίμημα» και άλλο κανιβαλισμός. Επιπλέον, όλα όσα έχουν γίνει και όσα
είχαν κατά καιρούς ετοιμαστεί, δεν οδηγούν σε ομαλό άνοιγμα της αγοράς.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει το θέμα του ανοίγματος της αγοράς, τώρα που
τελειώσαμε με τα Μνημόνια και με τη δημοσιονομική προσαρμογή, να το επανεξετάσουν όλες
οι πλευρές, και η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού και η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της
Ευρωπαϊκής Ένωσης εξ υπαρχής.
Άλλωστε παρατηρούμε ότι σε άλλες χώρες με μονοπωλιακή κατάσταση, όπως
παραδείγματος χάριν η φίλη Γαλλία, όπου κι εκεί είχε τεθεί το ζήτημα τι θα γίνει με την EDF,
δεν έχουν επιβληθεί λύσεις όπως έχει «λυθεί» το πρόβλημα στην Ελλάδα, με καίρια πλήγματα
στη ΔΕΗ.
Δεύτερον, η τιμολογιακή πολιτική. Στη ΔΕΗ έχουμε κάνει μεγάλη προσπάθεια, το έχω
πει πολλές φορές, να συγκρατήσουμε τα τιμολόγια έστω κι αν έχει αυξηθεί για συγκεκριμένους
λόγους το ενεργειακό κόστος και το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η χώρα μας
βγαίνει από την κρίση, η κοινωνία και η οικονομία ίσως δεν αντέχει προς το παρόν αύξηση των
τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι μέτοχοί μας είναι οι μόνοι απ’ όλους τους stakeholders οι οποίοι δικαιούνται να
έχουν παράπονα. Έχουν κάνει μεγάλη υπομονή. Τους ευχαριστούμε γι' αυτό και από αυτό το
βήμα θέλω να πω ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να τους ικανοποιήσουμε στην πορεία.
Θα περίμενα ότι η πρακτική μας αυτή, της συγκράτησης των τιμών και η προσπάθεια
που έχουμε κάνει, να είχε στηριχθεί, ιδιαίτερα από τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν το έχουν κάνει.
Γιατί; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Εμείς πάντως εργαζόμαστε για να τα καταφέρουμε και από φέτος πιστεύω ότι θα
γυρίσουμε σε κερδοφορία. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η ΔΕΗ είχε ζημιές, σε
αντίθεση με κάποιες ανιστόρητες αναφορές. Και το 2008 είχαμε μεγάλες ζημιές αν και είμαστε
μονοπώλιο και μετά γυρίσαμε στην κερδοφορία.
Τρίτον, από τις –υποτυπώδεις θα έλεγα– προτάσεις που έχουν κατά καιρούς ακουστεί
για τη ΔΕΗ –γιατί ουσιαστικές προτάσεις δεν έχω δει– και σ’ αυτές που διατυπώνονται
τελευταία, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο κεντρικό κατά τη γνώμη μας ζήτημα, αυτό
που μας ταλανίζει και το έχουμε αναδείξει τόσες πολλές φορές: η αναφορά στο ότι θα πρέπει η
ΔΕΗ επιτέλους να λειτουργήσει –και να δημιουργηθούν γι’ αυτό οι προϋποθέσεις– ως
Ανώνυμη Εταιρεία, απαλλαγμένη από τα βαρίδια, από τα δεσμά της κρατικής εξάρτησης –δεν
εννοώ του ελέγχου του κράτους– που καταπνίγουν κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία και μας
δυσκολεύουν τόσο πολύ, ώστε να εργαστεί, να λειτουργήσει η ΔΕΗ με τις αρχές της εταιρικής
διακυβέρνησης.
Δεν έχω δει καμία τέτοια πρόταση. Γιατί; Είναι απλή παράλειψη; Είναι επιβίωση
παρωχημένων αντιλήψεων; Υπάρχουν άλλα σχέδια; Περιμένω τοποθέτηση απ’ όλους γι’ αυτό
το ζήτημα.
Ας μου επιτραπεί τώρα να κάνω κάποιες επισημάνσεις για το project που έχουμε
μπροστά μας και για το οποίο έχουμε εργαστεί πολύ τους τελευταίους μήνες, που είναι η
αποεπένδυση. Η αποεπένδυση του 40% του λιγνιτικού μας δυναμικού, της Μεγαλόπολης και
της Μελίτης.
Είναι ένα project πολύπλοκο, ιδιαίτερα σε συνθήκες σαν αυτές που περιέγραψε ο
εξοχότατος κ. Πρέσβης της Γαλλίας προηγουμένως, συνθήκες που είναι εναντίον των στερεών
καυσίμων. Εμείς από την πλευρά μας επιλύσαμε –και θα έλεγα σε χρόνο ρεκόρ– κρίσιμα
θέματα και εκκρεμότητες. Οι Σταθμοί έχουν καταστεί κερδοφόροι, ακόμη και με υψηλές τιμές
δικαιωμάτων διοξειδίου, υψηλότερες από τις σημερινές.
Ο λόγος τώρα βρίσκεται στους επενδυτές. Εκτός των άλλων, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η
έγκριση των πιστοποιητικών διαθεσιμότητας ισχύος είναι στο τελικό στάδιο. Θα υποβάλουν
αυτή τη φορά σοβαρές προτάσεις που είναι προϋπόθεση για την ύπαρξη αποτελέσματος;
Περιμένουμε.
Αλλά και σε αυτό το σημείο διακρίνουμε από τις ίδιες πλευρές των «ανησυχούντων» το
σύνδρομο της Κασσάνδρας. Αφορμή είναι η παράταση που χορηγήθηκε μετά από αιτήματα
των ίδιων των επενδυτών. Σε εκείνους πουλάμε, εκείνοι ζήτησαν παράταση. Εμείς τι έπρεπε να
κάνουμε; Να πούμε «όχι», για να μη μας πουν ότι αρχίσαμε τις αναβολές. Σε όσους πάντως
βιάζονται να προδικάσουν το αποτέλεσμα λέμε απλά, ας περιμένουν λίγο.
Και τώρα, κυρίες και κύριοι, έρχομαι στο κυρίως θέμα που είναι η ΔΕΗ και οι
Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Υπενθυμίζω το όραμά μας: η ανάπτυξη των ΑΠΕ θα είναι για τη
ΔΕΗ στο εξής η ατμομηχανή της ανάπτυξής της, όπως τα προηγούμενα χρόνια ήταν η
συμβατική παραγωγή και τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, με επενδεδυμένα κεφάλαια
πολλών δισεκατομμυρίων που στήριξαν τη μεταπολεμική ανάπτυξη της χώρα μας.
Μέχρι το 2030 η στρατηγική μας είναι η κατασκευή και απόκτηση ΑΠΕ ισχύος
τουλάχιστον 2 GW, που μεταφράζεται σε δεκαπενταπλασιασμό της ισχύος που θα έχουμε σε σχέση με σήμερα.
Μέχρι το 2022 σύμφωνα με το business plan μας θα έχουμε νέα ισχύ 600 MW.
Αποτέλεσμα αυτού του στόχου θα είναι ότι θα τριπλασιαστεί το μερίδιο της ΔΕΗ στην εγχώρια
αγορά: από το 3% που δυστυχώς είναι σήμερα θα πάμε στο 9%. Θα έχουμε πρόσθετη
λειτουργική κερδοφορία της τάξεως των 85-90 εκατομμυρίων τον χρόνο. Η ΔΕΗ θα έχει την 1η θέση στα φωτοβολταϊκά, την 3η θέση στα αιολικά, την 1η στα μικρά υδροηλεκτρικά, την 1η στη
βιομάζα και στη γεωθερμία και την 1η θέση στην αποθήκευση.
Για το 2019 ο προϋπολογισμός μας για τις ΑΠΕ είναι 105 εκατομμύρια, που αντιστοιχεί
σε νέα έργα 137 MW.
Πέραν αυτών, η ΔΕΗ θα ασχοληθεί με όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες ΑΠΕ που είναι
πρόσφορες για τις συνθήκες της χώρας μας. Αναφέρομαι, εκτός από τις ήδη γνωστές κλασικές
μορφές, στα πλωτά φωτοβολταϊκά και στα παράκτια αιολικά. Η ΔΕΗ θα ασχοληθεί
συστηματικά με την αποθήκευση με όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης
της αντλησιοταμίευσης, για την οποία κακώς-κάκιστα δεν έχουν δοθεί ακόμη κίνητρα, δεν
έχουν υπάρξει σχετικές ρυθμίσεις. Και έτσι ένα δυναμικό που υπάρχει, μια ικανότητα που
μπορεί να υπάρξει παραμένει ανενεργή, και δεν δίνονται κίνητρα για νέες επενδύσεις.
Η ΔΕΗ θα ασχοληθεί συστηματικά με την ενεργειακή αποδοτικότητα. Η χώρα μας
βρίσκεται, όπως ξέρουμε, στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών σε αυτόν τον
τομέα. Το εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα προβλέπει ότι μέχρι το 2030 θα πρέπει
να εξοικονομήσουμε το 32% της καταναλισκόμενης ενέργειας. Για τον στόχο αυτό απαιτείται
σχεδιασμός, κατάλληλες πολιτικές, κίνητρα και βέβαια υπευθυνότητα και επιστημονική και
τεχνική επάρκεια.
Η ΔΕΗ έχει όλες τις προϋποθέσεις και επιδιώκει να πρωταγωνιστήσει στον τομέα αυτό.
Πιστεύουμε δε ότι η έντονη και η ενεργός εμπλοκή της θα βοηθήσει ώστε να λειτουργήσουν
σωστά οι κανόνες του παιχνιδιού.
Για να υλοποιηθεί αυτή η φιλόδοξη, αλλά κατά τη γνώμη μας απολύτως ρεαλιστική
στρατηγική μας, προϋπόθεση είναι η ένταξη σε αυτή όσο το δυνατό μεγαλύτερου μέρους του
δυναμικού μας, η αξιοποίηση της τεράστιας εμπειρίας, τεχνογνωσίας και ικανότητας της ΔΕΗ
στην υλοποίηση μεγάλων έργων και λειτουργίας σύνθετων εγκαταστάσεων.
Έτσι, ήδη προχωρήσαμε σε ευρείες οργανωτικές αλλαγές ώστε η ΔΕΗ να αναλάβει
άμεσα την υλοποίηση του μεγάλου έργου με αξιοποίηση των δυνατοτήτων και των
πλεονεκτημάτων τους στον μέγιστο βαθμό. Θα υποδεχτούμε δηλαδή τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες, για
την οποία έχουμε πάρει ως γνωστόν τη στρατηγική απόφαση της απορρόφησης.
Για το θέμα αυτό και επειδή ξέρετε ότι υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις, μέσα στον
μήνα θα έχουμε ουσιαστικές εξελίξεις, ώστε η στρατηγική μας αυτή απόφαση να υλοποιηθεί
το ταχύτερο και η ΔΕΗ να αναλάβει την υλοποίηση αυτού του μεγάλου έργου.
Όπως έχω αναφέρει κατ’ επανάληψη, για την εκπλήρωση των στρατηγικών μας στόχων
θα αξιοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα επιχειρηματικά εργαλεία. Ένα σημαντικό μέρος των
έργων θα τα υλοποιήσουμε αποκλειστικά ως ΔΕΗ. Διαβεβαιώνω ότι η χρηματοδότηση και
μάλιστα με όρους ευνοϊκούς, είναι διασφαλισμένη. Ωστόσο ένα άλλο μέρος θα το
υλοποιήσουμε με επιχειρηματικές συμπράξεις. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα της απόκτησης
του 45% των δύο SPV της εταιρείας Volterra με αιολικά πάρκα ισχύος περίπου 70 MW.
Ήδη είμαστε σε επικοινωνία με διάφορες μεγάλες εταιρείες του κλάδου κυρίως
διεθνείς, και πιστεύουμε ότι σύντομα θα ανακοινώσουμε τα αποτελέσματα. Είναι
χαρακτηριστικό αυτό που έγινε πριν λίγο, η υπογραφή της συμφωνίας μας με την έγκριτη
εταιρεία Akuo. Είναι μεγάλη μας τιμή –και τον ευχαριστώ γι’ αυτό– που ο εξοχότατος Πρέσβης
της Γαλλίας παρευρέθηκε σε αυτήν τη σημαντική στιγμή της έναρξης συνεργασίας μεταξύ των
δύο εταιρειών.
Θα ήθελα να πω δυο λόγια για τους διαγωνισμούς που κάνει η ΡΑΕ, οι οποίοι είναι το
εργαλείο ή το διαβατήριο για τη δημιουργία νέων έργων Ανανεώσιμων Πηγών. Είναι ένα θέμα
πάρα πολύ σοβαρό, αναγνωρίζω τις δυσκολίες –ιδιαίτερα τις πρώτες φορές– από την έλλειψη
προηγούμενης εμπειρίας.
Ωστόσο, θεωρώ μεγάλο σφάλμα εκ μέρους της Αρχής την ακύρωση του αποτελέσματος
της διαδικασίας του περασμένου Νοεμβρίου, από την οποία η ΔΕΗ αποστερήθηκε την
κατασκευή δυο φωτοβολταϊκών πάρκων ισχύος 30 MW.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι στον πρόσφατο διαγωνισμό αποκλείστηκε έργο 200 MW
της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, με τιμή προσφοράς 57 € ανά μεγαβατώρα, ενώ αντίθετα προκρίθηκαν
έργα φωτοβολταϊκών και αιολικών με τιμές 64,72 €, 60 € και 58 € ανά μεγαβατώρα. Κατά τη
γνώμη μας η διαδικασία έχει κάποια κενά και πρέπει να επανεξεταστεί.
Κυρίες και κύριοι, ολοκληρώνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι με τα έργα ΑΠΕ που
προγραμματίζουμε, σε συνδυασμό με τις αποσύρσεις των λιγνιτικών μονάδων που έχουν
προγραμματιστεί, το 2022 θα μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 57%.
Μάλιστα ο συντελεστής εκπομπών, δηλαδή οι εκπεμπόμενοι τόνοι διοξειδίου προς καθαρή
παρεχόμενη ενέργεια, θα μειωθεί το 2022 σε σχέση με το 2017 κατά 69%.
Η ΔΕΗ θα είναι πρωταγωνιστής και στο αύριο του ενεργειακού συστήματος της χώρας. Σας ευχαριστώ.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου