Γ. Φιντικάκης: Κλείδωσε το deal ΔΕΗ - ΔΕΠΑ- Κοπελούζου

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η ολοκλήρωση μια σημαντικής συμφωνίας, αυτής μεταξύ ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ομίλου Κοπελούζου, για την επένδυση στη νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο.

Η συμφωνία για τη μονάδα συνδυασμένου κύκλου CCGT στην

Αλεξανδρούπολη φαίνεται να έχει κλειδώσει και οι τελικές υπογραφές μεταξύ των τριών partners αναμένεται να πέσουν ίσως και μέσα στον Οκτώβριο.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η ΔΕΗ θα κατέχει στο νέο σχήμα το πλειοψηφικό μερίδιο του 51%, μαζί με το μάνατζμεντ, με τους άλλους δύο εταίρους να μοιράζονται το υπόλοιπο 49%. Η επένδυση, εκτιμώμενου κόστους 350-400 εκατ ευρώ, αποσκοπεί στην κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών σε ρεύμα των χωρών των Βαλκανίων, αφού το σύνολο της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας θα εξάγεται σε γειτονικές χώρες.

Τι επέβαλε την επενδυτική πρωτοβουλία ; Το γεγονός ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι βλέπουν ότι η τιμή του φυσικού αερίου τα επόμενα χρόνια θα πέσει κατακόρυφα, καθιστώντας το ξανά ένα άκρως ελκυστικό καύσιμο. Η ανάπτυξη διεθνώς πληθώρας FSRUs, δηλαδή LNG terminas, εκ των οποίων τέσσερα δρομολογούνται εντός Ελλάδος, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για χαμηλές τιμές αερίου και καθιστούν ελκυστική μια τέτοια επένδυση. Το ίδιο ισχύει για το γεγονός ότι το αέριο θα αποτελέσει αναπόφευκτα το μεταβατικό καύσιμο για την επόμενη 20ετία, κατά την οποία οι ΑΠΕ θα καθίστανται σταδιακά κυρίαρχες στο ενεργειακό μείγμα.

Το πλεονέκτημα της νέας μονάδας είναι ότι θα είναι στρατηγικά τοποθετημένη σε μια περιοχή υψηλής γεωπολιτικής σημασίας με πρόσβαση σε υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG και λιμενικές υποδομές. Η μονάδα θα μπορεί να καλύψει ενεργειακές ανάγκες στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, καθώς οι χώρες προωθούν την απεξάρτησή τους από το ρωσικό αέριο.

Και ο λιγνίτης ; Τελειωμένη υπόθεση, απαντούν αρμόδιες πηγές. Το πολύ η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης να πάει πίσω την απολιγνιτοποίηση ένα με δύο χρόνια. Το πάλαι ποτέ εθνικό μας καύσιμο δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να πάρει ξανά τη θέση που είχε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, παρ’ ότι η κρίση το έχει ξαναβάλει στο παιχνίδι. Το γεγονός ότι φαίνεται να υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για την επαναλειτουργία παλιών ορυχείων (Αχλάδα, Βεύη) και η ΔΕΗ έχει βάλει στόχο να αυξήσει σημαντικά τον επόμενο χρόνο τη λιγνιτική της παραγωγή, προκειμένου να καλυφθούν οι έκτακτες ενεργειακές ανάγκες σε περίπτωση διακοπής των ρωσικών ροών, δεν σημαίνουν ότι ο λιγνίτης έγινε ξανά ελκυστικό ως καύσιμο.

(Liberal.gr)