Στην τελική ευθεία βρίσκεται η επεξεργασία από το ΤΑΙΠΕΔ και τους νομικούς του ΥΠΕΝ του σχεδίου διάσωσης της μεταλλουργίας ΛΑΡΚΟ, μέσω δύο παράλληλων διαγωνισμών για την πώληση των ορυχείων και του εργοστασίου στη Λάρυμνα.
Σε αυτή την μάχη με το χρόνο, καθώς κάθε μέρα που περνά η
ΛΑΡΚΟ έρχεται ολοένα και πιο κοντά στην χρεοκοπία, το ΥΠΕΝ και το ΤΑΙΠΕΔ καλούνται να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες αφενός για την είσοδο εκκαθαριστή, αφετέρου για την διεξαγωγή των δύο διαγωνισμών που συμφωνα με τις πληροφορίες θα αφορούν:
ΛΑΡΚΟ έρχεται ολοένα και πιο κοντά στην χρεοκοπία, το ΥΠΕΝ και το ΤΑΙΠΕΔ καλούνται να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες αφενός για την είσοδο εκκαθαριστή, αφετέρου για την διεξαγωγή των δύο διαγωνισμών που συμφωνα με τις πληροφορίες θα αφορούν:
- Τα ορυχεία Καστοριάς, Εύβοιας και Σερβιών Κοζάνης, τα οποία ανήκουν στην ΛΑΡΚΟ και θα πωληθούν μέσω διαγωνισμού που θα προκηρύξει ο εκκαθαριστής της εταιρείας.
- Το ορυχείο του Αγ.Ιωάννη και το εργοστάσιο στην Λάρυμνα, που είναι ιδιοκτησίας του Δημοσίου και επομένως ο διαγωνισμός θα προκηρυχθεί από αυτό.
Στο ερώτημα πότε θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις, η απάντηση είναι σύντομα, γεγονός που σημαίνει ότι ίσως πάρουν αναβολή για τις αρχές Φεβρουαρίου καθώς τις επόμενες ημέρες ο υπ. ΠΕΝ Κ.Χατζηδάκης θα απουσιάζει στο Παρίσι. Σε κάθε περίπτωση το σχέδιο είναι το ίδιο με εκείνο του 2014, δηλαδή διενεργεια δύο παράλληλων διαγωνισμών, δίνοντας την δυνατότητα στον ίδιο επενδυτή, να διεκδικήσει τόσο τον ένα, όσο και τον άλλο. Το σκεπτικό είναι ότι αν πλειοδοτήσει μια εταιρεία και στους δύο διαγωνισμούς, τότε η ΛΑΡΚΟ θα μπορέσει να συνεχίσει την λειτουργία της, πάνω-κάτω με την σημερινή της μορφή, δηλαδή διατηρώντας τα δικαιώματα εκμετάλλευσης που έχει ανά την χώρα στο νικέλιο, όπως και σε άλλα μεταλλεύματα.
Προφανώς στόχος της εκκαθάρισης εν λειτουργία είναι να μην πτωχεύσει η εταιρεία, αφού διαφορετικά η όποια λύση καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη. Ετερος στόχος της εκκαθάρισης είναι να μπει επιτέλους η εταιρεία στην λίστα των ΔΕΚΟ, από την οποία εδώ και χρόνια καταφέρνει να εξαιρείται. Στην πράξη η ΛΑΡΚΟ που ελέγχεται κατά 55,2% από το ΤΑΙΠΕΔ, 33,4% την Εθνική Τράπεζα και 11,4% τη ΔEH, αποτελεί την μοναδική δημόσια επιχείρηση που αμφισβητεί ότι ανήκει στις ΔΕΚΟ. Αυτός είναι και ο λόγος που οι 1.200 εργαζόμενοι έχουν μέχρι σήμερα αποφύγει τις περικοπές μισθών, αντίθετα απ’ ότι συνέβη με τους συναδέλφους τους στις υπόλοιπες εταιρείες του ευρύτερου κρατικού τομέα.
Σημειωτέον ότι στα τέλη της εβδομάδας εκπνέει η προθεσμία που της έχει δώσει η ΔΕΗ για ρύθμιση του υπέρογκου προς αυτήν χρέος, ύψους 350 εκατ ευρώ, διαφορετικά η δημόσια εταιρεία ηλεκτρισμού θα προχωρήσει στην άρση εκπροσώπησης της μεταλλουργίας, δηλαδή στη διακοπή του ρεύματος.
Εκτιμάται οτι οι οφειλές της βιομηχανίας προς την ΔΕΗ αυξανονται κατά σχεδόν 5 εκατ. ευρώ τον μήνα, με τη δημόσια εταιρεία ηλεκτρισμού να έχει προχωρήσει από τον περασμένο Νοέμβριο σε προσημείωση ορυχείου λιγνίτη της ΛΑΡΚΟ για χρέη 15 εκατ. ευρώ.
Σε αυτή την βιομηχανία που χρωστά παντού και βουλιάζει σταθερά τα τελευταία χρόνια, εντούτοις το προσωπικό της αυξήθηκε κατά την τελευταία εξαετία από τα 900 στα 1.200 άτομα, ενώ μέχρι πρότινος οι απολαβές του προσωπικού, μαζί με τις παροχές που τις συνοδεύουν, όπως διάφορα επιδόματα, παρέμεναν στο ύψος τους. Σύμφωνα με πληροφορίες η ΛΑΡΚΟ είχε το 2018 αρνητική καθαρή θέση 308 εκατ. ευρώ, έναντι 217 εκατ. το 2015 και σωρευτικές ζημιές 148 εκατ. ευρώ. Πέραν των 350 εκατ. ευρώ που οφείλει προς τη ΔEH, χρωστά τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ σε τράπεζες και 60 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές, ενώ οι εκτιμήσεις θέλουν μέχρι στιγμής η βιομηχανία να έχει κοστίσει στο Ελληνικό Δημόσιο τουλάχιστον μισό δισεκατομμύριο ευρώ.
energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου