Διμερείς συμβάσεις εδώ και τώρα ζητεί η βιομηχανία

 

Η είδηση που είδε το φως της δημοσιότητας για την υπογραφή που έβαλε ένας βιομηχανικός όμιλος στα νέα τιμολόγια της ΔΕΗ, δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να παρερμηνευτεί. Το κοστολόγιο που αυτή τη στιγμή προσφέρεται όχι μόνο στη συγκεκριμένη βιομηχανία αλλά στο σύνολο των βιομηχανικών καταναλωτών, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει, δεν είναι βιώσιμο. Αυτό τονίζουν πηγές της βιομηχανίας, που υπογραμμίζουν ότι «οι υπογραφές έπεσαν με βαριά καρδιά» και επ’ ουδενί οι προσφερόμενες συμβάσεις δε συνιστούν

ένα μεσομακροπρόθεσμα αποδεκτό πλαίσιο τιμολόγησης, για τον απλό λόγο ότι με αυτά τα κόστη οι ενεργοβόρες βιομηχανίες δε βγαίνουν.

Τώρα ποια είναι η λύση στο γόρδιο δεσμό του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία;

Σύμφωνα με πληροφορίες του EnergyPress οι βιομηχανικοί καταναλωτές στο πλαίσιο της προσπάθειας να εξευρεθεί ένα πραγματικά βιώσιμο και μακροπρόθεσμο πλαίσιο τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας ζητούν να έρθει πιο μπροστά χρονικά, μια ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη διαδικασία που προβλέπεται να καθιερωθεί με την εφαρμογή του μοντέλου στόχος, του περίφημου target model το οποίο θα αλλάξει σε δύο χρόνια τη μορφή της χονδρεμπορικής αγοράς καταργώντας το υποχρεωτικό pool.

Ποια είναι η θέση που αναμένεται να κοινοποιηθεί και επισήμως μέσω τοποθετήσεων αλλά και επιστολών από τη βιομηχανία; Ότι θα πρέπει να δοθεί άμεσα με νομοθετική αλλαγή, η δυνατότητα σε βιομηχανικούς καταναλωτές να υπογράψουν διμερείς συμβάσεις με παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας. Η βιομηχανία σε πρώτη φάση ζητεί η δυνατότητα αυτή των διμερών συμβάσεων να παρέχεται για μια ποσότητα της τάξης του 15% με φυσική παράδοση.

Πρακτικά εκείνο που θα αλλάξει με τις διμερείς συμβάσεις είναι ότι θα δίνεται η δυνατότητα σε μία βιομηχανία ή σε μια ομάδα βιομηχανιών να διαπραγματεύεται με τον παραγωγό την απευθείας αγορά ενέργειας από μία μονάδα, η οποία με τη σειρά της θα μπορεί να προγραμματίσει την παραγωγή της, να δουλεύει σε πλήρη ισχύ και να βελτιστοποιεί στο μέγιστο την απόδοση και την οικονομικότητά της. Δηλαδή πρόκειται για μια κατάσταση win – win για πελάτη και παραγωγό με το όφελος που προκύπτει να πηγαίνει και στους δύο, αφού μειώνονται τα κόστη και υπάρχουν σημαντικά περιθώρια για μειωμένες τιμές.

Τώρα θεωρητικά οι διμερείς συμβάσεις θα μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα διάστημα 2 ετών, με την έναρξη λειτουργίας του target model. Ωστόσο η βιομηχανία αναμένεται να θέσει επίσημο αίτημα να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση να ξεκινήσουν οι διμερείς συμβάσεις άμεσα, καθώς για μεγάλο αριθμό βιομηχανιών που επιβιώνει εν μέσω του αντίξοου επιχειρηματικού περιβάλλοντος της εγχώριας αλλά και της διεθνούς κρίσης στην αγορά των μετάλλων και του χάλυβα, πιθανόν να μην υπάρχει η πολυτέλεια της αναμονής για δύο χρόνια…