Τον κώδωνα του κινδύνου για τη τύχη της ΛΑΡΚΟ κρούει το ΤΑΙΠΕΔ, καθώς τα χρονικά περιθώρια που έχει δώσει η Κομισιόν στενεύουν επικίνδυνα.
Καθώς οι δύο εβδομάδες που παρείχε στην κυβέρνηση το κοινοτικό τελεσίγραφο τελειώνουν, η ελληνική πλευρά, παρά τις πληροφορίες προς τον τύπο, επισήμως δε έχει καταλήξει ακόμη στο αν θα εφαρμόσει τη συμφωνία του 2014. Αν δηλαδή θα προχωρήσει σε πώληση της ΛΑΡΚΟ ή αν θα προτείνει έναν άλλο, δικό της δρόμο.
"Επείγει ωστόσο η λήψη κάποιας απόφασης, είτε προς τη μία
είτε προς την άλλη κατεύθυνση. Για την ώρα στο τραπέζι δεν υπάρχει τίποτα", σχολιάζουν στο "Energypress" κύκλοι του ΤΑΙΠΕΔ που παρακολουθούν χρόνια τις εξελίξεις με τη μεταλλουργική εταιρεία.
Το σκεπτικό τους είναι ότι ακόμη και αν η κυβέρνηση αποφανθεί αύριο ότι θα ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο - πέραν της πώλησης- θα πρέπει να τον εξετάσει και να συμφωνήσει με αυτόν η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού (DG Com).
Αυτό σημαίνει ότι στο μεσοδιάστημα από την υποβολή της ελληνικής πρότασης έως την εφαρμογή της, η ΛΑΡΚΟ θα συσσωρεύει νέες ζημιές, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε μια ακόμη πιο δυσμενή για την ίδια λύση.
Επομένως, όσο καθυστερεί η συζήτηση του θέματος- λέγεται ότι θα τεθεί σε κάποιο προσεχές ΚΥΣΟΙΠ- τόσο χειροτερεύει η διαπραγματευτική μας θέση, όπως εκτιμούν οι πηγές αυτές.
Το σχέδιο του 2014
Για την ώρα, το μόνο σχέδιο που υπάρχει στο τραπέζι είναι αυτό του 2014, το οποίο είχε συμφωνηθεί μεταξύ της τότε κυβέρνησης Σαμαρά και της Κομισιόν.
Παρείχε δύο δυνατότητες. Η μία προέβλεπε την επιστροφή κρατικών ενισχύσεων ύψους 136 εκατ. ευρώ, συν τους τόκους. Και η δεύτερη, ανέφερε πως αν η ελληνική πλευρά προχωρήσει μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας στη πώληση της ΛΑΡΚΟ, τότε η Κομισιόν δεν θα ζητήσει ανάκτηση των ποσών, παρά η εταιρεία θα οδηγηθεί σε εκκαθάριση. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, η συμφωνία αφορούσε την ταυτόχρονη σχεδόν προκήρυξη δύο διαφορετικών διαγωνισμών : Έναν από το Δημόσιο που θα αφορά τα Μεταλλεία Λάρυμνας και το εργοστάσιο του Αι Γιάννη, και έναν από τη ΛΑΡΚΟ με αντικείμενο τα μεταλλεία και ορυχεία, δικής της ιδιοκτησίας.
Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες, όπως έκανε σαφές κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα και ο αρμόδιος για θέματα κρατικών ενισχύσεων Γκερτ Κούπμαν, η Κομισιόν δεν θα ζητήσει ανάκτηση των ποσών.
Η κυβέρνηση επομένως, όπως λένε οι συνομιλητές μας, καλείται σε σύντομο διάστημα να αποφασίσει αν θα εκτελέσει το σχέδιο του 2014 ή θα ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο.
Παρέμβαση στη Γενική Συνέλευση
Εμπλοκή σε αυτή πάντως τη φάση, έχει μόνο το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας, και η ίδια η ΛΑΡΚΟ. Το ΤΑΙΠΕΔ που ελέγχει το 55% της εταιρείας προς το παρόν δεν εμπλέκεται. Θα παρέμβει, μόνο όταν και εφόσον η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ φέρει προς έγκριση στη Γενική Συνέλευση της εταιρείας ένα συμφωνημένο με τη Κομισιόν σχέδιο αναδιάρθρωσης. Τότε, το ΤΑΙΠΕΔ θα κρίνει ως μέτοχος πως θα κινηθεί, και αν το σχέδιο είναι επωφελές για το Δημόσιο.
Προς το παρόν, η "καυτή πατάτα" της ΛΑΡΚΟ βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των υπουργών Οικονομικών και ΠΕΝ.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπ. Οικονομικών, η κυβέρνηση θεωρεί πως δεν τίθεται θέμα παράνομων κρατικών ενισχύσεων, και πως μπορεί να προσφύγει νομικά κατά της απόφασης της Κομισιόν, επισημαίνοντας μάλιστα πως τα δάνεια που δόθηκαν με εγγυήσεις του Δημοσίου εξυπηρετούνται κανονικά.
Τα περιθώρια ωστόσο τελειώνουν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες κάθε μήνα η ΛΑΡΚΟ γράφει ζημιές 5 εκατ. ευρώ, η τιμή του νικελίου έχει καταβαραθρωθεί, ενώ τα χρέη προς τη ΔΕΗ φτάνουν τα 200 εκατ. ευρώ.
Το νικέλιο βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες ακόμη και κάτω από τις 8.000 δολάρια στα 7.715 δολάρια ο τόνος (13 Φεβρουαρίου), ενώ την ίδια στιγμή η Λάρκο συνεχίζει να δουλεύει με αυξημένη δυναμικότητα αυξάνοντας τις ζημιές της.
Κι αυτό καθώς για κάθε τόνο που παράγει το κόστος είναι υπερδιπλάσιο και υπολογίζεται στα 14.500 δολάρια. Δηλαδή το Φεβρουάριο η εταιρεία έφτασε να χάνει σχεδόν 7.000 δολάρια στον τόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου