Μανιάτης: Πιστεύω στην πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας

Συνέντευξη στην Πένη Χαλάτση

Όσον αφορά στην υποχρεωτική συρρίκνωση της ΔΕΗ που προβλέπει και η συμφωνία με τους δανειστές (από το πρώτο κιόλας Μνημόνιο), γίνεται εμφανές το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η επιχείρηση. Από την άλλη, πολλοί υποστηρίζουν πως θα μπορούσαν να υιοθετηθούν λύσεις υπέρ της εξωστρέφειας και των επενδύσεων που θα πολλαπλασίαζαν τα έσοδα.

Πιστεύω βαθιά στο σπουδαίο εθνικό ρόλο της ΔΕΗ ως του μεγάλου ενεργειακού παίκτη της χώρας που πρέπει πια να απελευθερωθεί από τα δεσμά του κράτους και να ανταποκριθεί απόλυτα τόσο στον

εσωτερικό ανταγωνισμό, όσο και σε επενδύσεις στις γειτονικές χώρες. Θα λογοδοτήσουν όμως, αυτοί που υπέγραψαν την υποχρεωτική συρρίκνωση της ΔΕΗ μέσα σε 3 χρόνια στο 50% της πελατειακής της βάσης, όσο και στο 50% της συνολικής εθνικής παραγόμενης και εισαγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ παράλληλα κι αυτό είναι το τραγικότερο, όλα αυτά θα γίνουν με μηδέν, επαναλαμβάνω μηδέν, οικονομικό όφελος για τη ΔΕΗ

Αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση, υπακούοντας στις παλαιοκομμουνιστικές αντιπαραγωγικές ιδεοληψίες της, ουσιαστικά να καταστρέψει τη Δ.Ε.Η., φτάνει να ισχυρίζονται ψευδώς ότι είναι κρατική επιχείρηση. Αρνούνται ακόμη και την υπογραφή τους όταν αποκαλύψαμε στη Βουλή το Φ.Ε.Κ. με το οποίο το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥ.Σ.ΟΙ.Π.) δεσμεύτηκε μέσα στον Σεπτέμβριο να προχωρήσει τις διαδικασίες πώλησης ενός επιπλέον 17% της ΔΕΗ, σύμφωνα με το «Μνημόνιο 3 – Τσίπρα» που διαπραγματεύτηκαν και υπέγραψαν οι ίδιοι. Αντίθετα, η δική μας πρόβλεψη για τη «Μικρή ΔΕΗ» με διεθνή διαγωνιστική διαδικασία για το 30% των εργοστασίων, των πελατών και των δανείων της επιχείρησης, θα απέφερε πάνω από 4 δις € έσοδα και επενδύσεις στην επιχείρηση και τη χώρα, αφού είχαμε προβλέψει υποχρέωση και δέσμευση του τελικού αναδόχου, εκτός από την καταβολή μετρητών να δεσμευτεί και για την κατασκευή Εργοστασίου Μελίτη ΙΙ στη Φλώρινα. Την επένδυση αυτή για την οποία τώρα προωθείται MoU ανάμεσα στη ΔΕΗ και την κινέζικη CMEC.

Το δικό μας μοντέλο της «Μικρής ΔΕΗ» ήταν μεταφορά του πολύ πετυχημένου μοντέλου της ιταλικής ENEL που στη γείτονα χώρα, το 1999 η κεντροαριστερή κυβέρνηση της «ΕΛΙΑΣ», με Πρωθυπουργό τον πρώην ευρωκομμουνιστή Μάσιμο Ντ’Αλέμα και Υπουργό τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, αποφάσισε να αποκόψει το 30% της κρατικής ENEL (το ανάλογο της σημερινής Δ.Ε.Η.), προκειμένου να της δοθεί η ρευστότητα και η δυνατότητα να επεκταθεί σε άλλες χώρες. Σήμερα, μετά από 15 χρόνια, η νέα ENEL έχει τετραπλάσια κέρδη σε σχέση με το 1998 (από 12 δις το 1999 σε 48 δις έσοδα το 2013) και δραστηριοποιείται σε 40 χώρες. Έτσι, σ’ εμάς στην Ελλάδα τίθεται το κορυφαίο ερώτημα: Εμείς δεν θέλουμε η δική μας Δ.Ε.Η. αντί να είναι μια εσωστρεφής εταιρεία που θα συρρικνώνεται, επικεντρωμένη μόνο στην ελληνική πραγματικότητα, να ανοίξει τα φτερά της στις γειτονικές χώρες, στα Βαλκάνια; Δεν θέλουμε να διδαχθεί από το πετυχημένο πείραμα της ENEL;

    Το τελευταίο διάστημα νέοι «παίχτες» από διαφορετικούς κλάδους μπαίνουν στο παιχνίδι της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΛΤΑ, ιδιωτικές επιχειρήσεις ενέργειας κλπ). Πόσο επιτυχημένο θεωρείτε ότι μπορεί να καταστεί το άνοιγμα της ηλεκτρικής αγοράς ενέργειας με το μοντέλο που υπάρχει  αυτή τη στιγμή;

Πιστεύω βαθιά στην πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας για την χώρα μας. Ως Υπουργός ΠΕΚΑ στήριξα όλες τις πρωτοβουλίες για το όραμα της ευρωπαϊκής «Ενεργειακής Ένωσης», ένα όραμα που αν υλοποιηθεί όπως σχεδιάζεται θα προσφέρει φθηνά ενεργειακά προϊόντα στους Έλληνες πολίτες, διασύνδεση με τις γειτονικές χώρες στο πλαίσιο της Κοινοτικής Αλληλεγγύης, σημαντικές επενδύσεις στον κλάδο και δημιουργία πολλών χιλιάδων θέσεων εργασίας.  Το Target Model στο οποίο κατευθυνόμαστε πρέπει να υλοποιηθεί γρήγορα και σωστά και όχι με τις γνωστές ιδεολογικές στρεβλώσεις της κυβέρνησης.

    Πρόσφατα ψηφίστηκε και ο νόμος για τις ΑΠΕ. Οι φορείς της αγοράς εκφράζουν την ικανοποίησή τους από το νέο νομοθετικό πλαίσιο, η ΔΕΗ αντιδρά ενώ από την άλλη είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από την αποτυχία των πλάνων του παρελθόντος.

Στις ΑΠΕ όλη η Ευρώπη (περιλαμβανομένης της Ελλάδας) υπέστη τις συνέπειες των παιδικών ασθενειών ενός νέου κλάδου με την πικρή γεύση των υπερβολικών Feed-in Tariffs που οδήγησαν είτε σε υπερβολικές αυξήσεις των τιμολογίων των καταναλωτών, είτε σε «κούρεμα» της ταρίφας. Σε αρκετές χώρες (Γερμανία, Μεγ. Βρετανία, Ισπανία, κ.ά.) είχαμε και μεγάλες χρεοκοπίες πολλών δις € ενεργειακών κολοσσών, ιδιαίτερα στα φωτοβολταϊκά. Σήμερα, απαιτείται μια ισορροπία που θα διασφαλίζει από τη μια την ελάχιστη δυνατή επιβάρυνση των πολιτών και της ΔΕΗ, αλλά και τη βιωσιμότητα των ενεργειακών επενδύσεων. Οι ΑΠΕ μαζί με τα ανεξερεύνητα εθνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων (κυρίως το φυσικό αέριο), αποτελούν το μεγάλο γεωπολιτικό και αναπτυξιακό όπλο της χώρας, προκειμένου να υπερβούμε  την Ελλάδα των μνημονίων και των δανεικών και να δημιουργήσουμε την Ελλάδα των μεγάλων δομικών μεταρρυθμίσεων, της απασχόλησης και του Προοδευτικού Πατριωτισμού, την Ελλάδα της εθνικής αυτοπεποίθησης, της Εξωστρέφειας, της Καινοτομίας, του Κοσμοπολιτισμού και της Επιχειρηματικότητας.

   Να σταθούμε στα φωτοβολταϊκά. Θεωρείτε ότι η αγορά είναι ώριμη προκειμένου να αποφευχθούν οι αστοχίες του παρελθόντος;

Πιστεύω ότι σήμερα η αγορά φωτοβολταϊκών με την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη μείωση του κόστους, είναι πια ώριμη από όλες τις πλευρές, ώστε να μην γίνουν τα λάθη του παρελθόντος. Όλοι έχουμε χρέος να βοηθήσουμε, προκειμένου αυτό να γίνει πράξη.

  

Απόσπασμα από http://www.insider.gr/apopseis/synenteyxeis/23318/maniatis-pisteyo-stin-pliri-apeleytherosi-tis-agoras-energeias