Στήριξη Σκουρλέτη μέσω της "Αυγής" για τις κομβικές επιλογές και παρεμβάσεις στην ενέργεια

 

Μετά τη συνάντηση Τσίπρα-Σκουρλέτη και τις απανωτές διαψεύσεις, από μεριάς του υπουργού, δημοσιευμάτων που ήθελαν να έχει "ραγίσει" το γυαλί στις μεταξύ τους σχέσεις, η Αυγή με άρθρο της έρχεται να περιβάλλει με μανδύα κομματικής και κυβερνητικής εμπιστοσύνης την πολιτική Σκουρλέτη στα ενεργειακά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το εν λόγω άρθρο επί της ουσίας επιχειρεί μια συνολική ανασκόπηση των επιλογών

Σκουρλέτη και των εξελίξεων που δρομολογήθηκαν επί υπουργίας του στα μεγάλα ενεργειακά θέματα, επισημαίνοντας τα στοιχεία που αποτελούν δικαίωση κι επιβεβαίωση (εκ του αποτελέσματος) των κομβικών επιλογών και παρεμβάσεων που έγιναν από το ΥΠΕΝ αυτή την περίοδο.

Το άρθρο της Αυγής, που υπογράφει η Α. Ζούντα και φέρει τίτλο «Λύσεις με καθαρούς κανόνες», έχει ως εξής:

«Σε σημείο αναφοράς σε πολλαπλά επίπεδα εξελίσσονται οι πολιτικές επιλογές στον τομέα της ενέργειας.

Σε μια συγκυρία κατά την οποία η ανάγκη για σταθερότητα και ασφάλεια είναι ισχυρότερη από ποτέ, σημαντικά ζητήματα των ενεργειακών αγορών δρομολογούνται, επιλύονται, προσεγγίζονται με εναλλακτικά σχέδια, αποδομώντας τις λογιστικού τύπου προσεγγίσεις του παρελθόντος, φέρνουν απτά αποτελέσματα, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, της οικονομίας και της κοινωνίας, ενώ δημιουργούν, τουλάχιστον, ισορροπίες με τις αγορές και τις εργατικές δυνάμεις. Όλα αυτά διαδραματίζονται εν μέσω Μνημονίου, όχι χωρίς συγκρούσεις, “με τα χέρια πάνω στο τραπέζι, χωρίς κρυφή ατζέντα”, με ένα ηθικό πλεονέκτημα ακόμα και απέναντι σε... αντιπάλους.

Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της πολιτικής γραφής αποτελούν οι τελευταίες εξελίξεις στον ΑΔΜΗΕ, με την προσφορά των 320 εκατ. από την κινεζική πλευρά για το 24% του Διαχειριστή να δικαιώνει το συνολικό, εναλλακτικό σχέδιο του ΥΠΕΝ για δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού υπό δημόσιο έλεγχο, το οποίο πλέον αποδεικνύεται και στην πράξη ως ρεαλιστικό, βιώσιμο και ελκυστικό για σημαντικές επενδύσεις. Όχι μόνο ακυρώνεται το σχέδιο των προηγούμενων κυβερνήσεων για την ιδιωτικοποίηση του 66% των δικτύων, αλλά δημιουργείται ένα μοντέλο-πρότυπο για άλλες χώρες της Ε.Ε. (που καλούνται να κάνουν αντίστοιχες παρεμβάσεις), υπό την παρούσα κυβέρνηση και τη σκληρή πραγματικότητα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές.

Στην ίδια λογική κινείται όλος ο σχεδιασμός για τη ΔΕΗ, με την ακύρωση και του τεμαχισμού, και της πώλησης σημαντικών τμημάτων της, στο πλαίσιο της λεγόμενης “μικρής ΔΕΗ”, και την ανάδειξη της πολιτικής των συμπράξεων για την ανακατανομή των μεριδίων στην αγορά - όπως η στρατηγική συνεργασία και η επέκτασή της σε πολλά πεδία με την κινεζική CMEC.

Παράλληλα, υλοποιείται η αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των ληξιπρόθεσμων οφειλών με ευελιξία στις εμπορικές πρακτικές για αύξηση της εισπραξιμότητας (ρύθμιση 36 δόσεων με παρατάσεις ισχύος και επέκταση και στις περιπτώσεις αποκοπών), ενώ για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια αλλεπάλληλων αυξήσεων εφαρμόζονται εκπτωτικές πολιτικές (-15% στην αξία του ρεύματος στους συνεπείς πελάτες).

Ακόμα και η παρέμβαση που αφορά την κάλυψη του ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού του ΛΑΓΗΕ για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), εκτός του ότι θα οδηγήσει σταδιακά στον μηδενισμό του, επιλύοντας το χρόνιο πρόβλημα, έγινε χωρίς να επιβαρυνθούν οι καταναλωτές, αφού αποφεύχθηκε μια νέα αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ. Η εξέλιξη αυτή συνδέεται αφενός με την πρόσφατη τροπολογία, σύμφωνα με την οποία αναπροσαρμόζεται για το 2017 η ειδική χρέωση που επιβάλλεται στους εκπροσώπους φορτίου για την ενέργεια (προμηθευτές) και διαμορφώνεται στο 100% της χρέωσης, αντί του 75% που ίσχυε, και αφετέρου με την αύξηση του πόρου από τα αδιάθετα δικαιώματα εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Οι επιλογές αυτές που θέλουν τη ΔΕΗ να μη συρρικνώνεται στο νέο περιβάλλον, σε συνδυασμό με τις ραγδαίες εξελίξεις στην αγορά ηλεκτρισμού, πράγματι καθιστούν παρωχημένο το σχέδιο για ιδιωτικοποίηση του 17% της επιχείρησης.

Αντίστοιχοι σχεδιασμοί για εύρωστες εταιρείες, στις οποίες υπάρχει ισχυρή δημόσια παρουσία, όπως η ΔΕΠΑ και τα ΕΛ.ΠΕ., που συμμετέχουν σε μεγάλα διεθνή projects και ανοίγουν νέους δρόμους στις αγορές, θα συνεισφέρουν “ψίχουλα” σε δημοσιονομική αξία.

Θεσμικές παρεμβάσεις

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται και οι θεσμικές παρεμβάσεις για:

* Την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ που βάζει τέλος στην ανεξέλεγκτη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί και εξορθολογίζει τις τιμές θέτοντας σε ισχύ ανταγωνιστικές διαδικασίες με σαφείς προσδιορισμούς.

* Την περικοπή τουλάχιστον κατά το ήμισυ της εξωφρενικής αύξησης που αναμενόταν να επιβληθεί στα τέλη χρήσης του δικτύου φυσικού αερίου, επιβαρύνοντας υπέρμετρα τους καταναλωτές, με τον εξορθολογισμό τού καθορισμού της λεγόμενης “ανακτήσιμης διαφοράς” ποσών από προηγούμενα χρόνια που αποδίδονται στον ΔΕΣΦΑ.

* Την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με σχετικές Οδηγίες της Ε.Ε. για την ενεργειακή απόδοση.

* Τους νέους κανόνες για την αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας βάσει του target model που έπρεπε να έχει γίνει από το 2013.

* Τις νέες ρυθμίσεις για την προώθηση του ανταγωνισμού στη λιανική αγορά φυσικού αερίου.

Διεθνή έργα

Συγχρόνως, αυτή τη στιγμή υλοποιείται στη χώρα μας η μεγαλύτερη επένδυση στην Ευρώπη και είναι η κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, με όρους σε απόλυτη συμβατότητα με την εθνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ένα έργο αυτού του βεληνεκούς “ξεμπλοκάρε” μεγιστοποιώντας τα οφέλη για την οικονομία και την κοινωνία και θέτοντας καθαρούς κανόνες, δίνοντας ένα σημαντικό μήνυμα στους διεθνείς επενδυτές για τον ενεργειακό ρόλο και τη σταθερότητα της Ελλάδας.

Την ίδια στιγμή, προωθούνται σταδιακά και εκτιμώντας τις πραγματικές συνθήκες των αγορών αλλά και τους γεωστρατηγικούς συσχετισμούς, πάντα στο πλαίσιο και των Ευρωπαϊκών πολιτικών, νέα, σημαντικά έργα, όπως:

* Οι αγωγοί IGB (Ελλάδας-Βουλγαρίας), Poseidon (Ελλάδας-Ιταλίας), EastMed (για τη μεταφορά αερίου από Κύπρο-Ισραήλ, μέσω Ελλάδας και Ιταλίας).

* Η αναβάθμιση -τεχνική και ουσιαστική- του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας.

* Η προώθηση του πλωτού σταθμού υγροποιημένου αερίου στην Αλεξανδρούπολη, ενώ προχωρά με συγκεκριμένο σχεδιασμό και η έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων».