Τέλος εποχής στα κρατικά μονοπώλια .

Του Γιώργου Κράλογλου

 

Οι δανειστές το επανέλαβαν ξεκάθαρα. Θέλετε κρατικές επιχειρήσεις; Τολμήστε το. Αλλά μετά την αποκρατικοποίηση. Βάλτε πρώτα τέλος στα κρατικά μονοπώλια. Και ανοίξτε τις αγορές ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου, νερά, μεταφορές. Η κυβέρνηση φαίνεται πως μέτρησε τις δυνάμεις της και (όπως μαθαίνω) θεωρεί ότι αντέχει το γκρέμισμα των κρατικών μονοπωλίων. Ίσως επειδή βλέπει πως δεν υπάρχει άλλη δίοδος για

επενδύσεις.

Φθάσαμε στο αμήν με το αποτυχημένο κράτος "επιχειρηματία". Ένα αλλοπρόσαλλο και ανίκανο "επιχειρηματία" που όχι μόνο παρεμβάλλεται αρνητικά στην αγορά αλλά στρεβλώνει και την οικονομία 

Το "αμήν" συμπίπτει (χρονικά) και με τις επιτακτικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας καθώς ψάχνει να βρει δουλειές στα παιδιά της που τα τρώει η μετανάστευση.

Είμαστε -χωρίς αμφιβολία- το μοναδικό πολιτικό και οικονομικό φαινόμενο στον πλανήτη με κρατικά μονοπώλια σε ρεύμα, φυσικό αέριο, νερά, μεταφορές, λιμάνια και αεροδρόμια μονίμως ζημιογόνα και τις κυβερνήσεις να σφάζονται… για να τα κρατήσουν όρθια!!!.

Ο λόγος είναι ένας εδώ και μισό αιώνα. Διορισμοί από πόρτες και παράθυρα με καρέκλες για τον κομματικό στρατό (όλων των χρωμάτων) με την "μουτσούνα" του συνδικαλιστή ή του συμβούλου...

Άρα "ευτυχώς" που πτώχευσε η Ελλάδα. "Ευτυχώς" που πέσαμε στα χέρια της Λαγκάρντ και του Σόιμπλε. "Ευτυχώς" που θα έρθουν τα πάνω- κάτω με την αποκρατικοποίηση. 

Ο κόμπος όμως έφθασε στο χτένι και για την κυβέρνηση. Σε συζητήσεις για το επενδυτικό περιβάλλον (προκειμένου να προσεχθεί και η Ελλάδα –μαζί με Βουλγαρία και Σκόπια- ως χώρος προσφοράς ευκαιριών στην Ανατολική Ευρώπη) προβάλλεται σαν προτεραιότητα και το άνοιγμα των κλειστών μας αγορών. 

Και ενώ πρόκειται για αμετάκλητη υποχρέωσή μας από το τρίτο μνημόνιο και από οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ "…δεν αντιδρά με την απαιτούμενη, από τις περιστάσεις, αποφασιστικότητα" ( μαθαίνω ότι λένε οι δανειστές).

Αυτήν την αδράνεια έρχεται τώρα να ανατρέψει το (ορατό πλέον) αδιέξοδο στις ιδιωτικές επενδύσεις που προκαλούν η φορολογική καταιγίδα 2016-2017, το στέγνωμα των πηγών χρηματοδότησης και τα capital controls. 

Σε επίπεδο πρωθυπουργού, 3-4 οικονομικών υπουργών και ενός υφυπουργού της σημερινής κυβέρνησης, τίθεται ήδη θέμα συνδυασμού των αποκρατικοποιήσεων με σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων και ουσιαστικό άνοιγμα των αγορών. 

Τα επιχειρήματα που βαρύνουν προς την κατεύθυνση αυτή είναι πολλαπλά και δεν ξεφεύγουν της προσοχής των συγκεκριμένων εισηγητών για το άνοιγμα της αγοράς. 

Μεταξύ των επιχειρημάτων κυριαρχούν τα υψηλά αποτελέσματα από την ιδιωτικοποίηση στις τηλεπικοινωνίες.

Οι σοβαρότατες επενδυτικές προοπτικές από την ιδιωτικοποίηση στις υποδομές και τις μεταφορές με κορυφαίες αυτές του ΟΛΠ, των 14 αεροδρομίων και των τρένων.

Η θετική υποδοχή και το κλίμα στην αγορά ηλεκτρικού ρεύματος (έστω και με περιορισμένο άνοιγμα) που προετοιμάζει ατμόσφαιρα συνέχισης στο σπάσιμο των κρατικών μονοπωλίων με πώληση του 17% της ΔΕΗ, της ΔΕΣΦΑ και σε επόμενη φάση της ΔΕΠΑ. 

Το επόμενο θετικό βήμα στον χώρο του φυσικού αερίου όπου, από τις αρχές Οκτωβρίου, η κάλυψη αναγκών (πέραν των υποχρεώσεων που επέλεξε να αναλάβει η ΔΕΠΑ) παρουσιάζεται με εξαιρετική υποδοχή και σχηματοποιεί επενδυτικό μέλλον στον τομέα. 

Η κινητικότητα όμως αυτή, της ιδιωτικής αγοράς στο ηλεκτρικό ρεύμα, στις υποδομές και (από τον προηγούμενο μήνα) στο φυσικό αέριο, δεν περνάει απαρατήρητη και για ένα ακόμη λόγο.

Μετά από την πολυετή αποβιομηχάνιση ο τομέας της ενέργειας (σε όλο το κύκλωμα) από την παραγωγή μέχρι την διακίνηση είναι ο μόνος προσφερόμενος ως "ατμομηχανή ταχείας αμαξοστοιχίας" προς την ανάπτυξη. 

Και να ποια είναι η εικόνα της άλλης πλευράς... (κομματική και συνδικαλιστική) που επιμένει στην διατήρηση των κρατικών μονοπωλίων και την συντήρηση των κλειστών αγορών. 

Οι σκηνές απείρου κάλους... (πριν από ένα μήνα) με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας ΟΤΕ. 

Ενώ το κράτος υποχρεούται (από την δανειακή συμφωνία) να παραμείνει στον πρώην κρατικό ΟΤΕ μόνο με το 1% οι συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας ΟΤΕ κατέβηκαν στους δρόμους όχι για δικά τους συμφέροντα… Όχι γιατί με το 1% χάνουν την άνεση να εκβιάζουν... το κράτος να βάζει βέτο σε ότι δεν τους αρέσει.

Αλλά (όπως εξηγούσαν με μανιφέστα) "...για να μην περάσει η απεμπόληση θεμελιωδών συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του λαού μας στις τηλεπικοινωνίες..." 

Το καταλάβατε καλά; Οι συνδικαλιστές του ΟΤΕ (στον δρόμο που χάραξαν οι Φωτόπουλοι της ΔΕΗ όταν προστάτευαν... τα συμφέροντα του λαού στο ηλεκτρικό ρεύμα) βγήκαν στα πεζοδρόμια γιατί πονάνε τα συμφέροντα του λαού... Τίποτε άλλο δεν θέλουν... Ας ξεριζώσει λοιπόν και το ζημιογόνο μονοπωλιακό κράτος ο ΣΥΡΙΖΑ . Δεν θα χάσει... Έχει όμως εδώ "τα κότσια" που δεν είχαν οι άλλοι;