Λαϊκό μήνυμα από τη "γάγγραινα" των κρατικών μονοπωλίων

 Πότε ξανάγινε αυτό. Μόνο 600 στους 10.000 της (κεντρικής) ΔΕΗ άκουσαν το κάλεσμα (και του ΣΥΡΙΖΑ), να βυθίσουν τον λαό στο σκοτάδι. Υπάρχουν κι άλλα…

Από δικό μας ρεπορτάζ μαθαίνουμε πως οι εργαζόμενοι στο ήδη πτωχευμένο κρατικό μονοπώλιο νικελίου έχουν ήδη στα χέρια τους, επίσημη ενημέρωση, ότι σήμερα Δευτέρα, ξεκινούν προεργασίες για εκκαθάριση εν

λειτουργία της ΛΑΡΚΟ .. Ωστόσο συζητούν (η ευρεία πλειοψηφία) καλόπιστα και μόνο για προσφερόμενες λύσεις στις θέσεις εργασίας. Το αν πάμε σε μπάχαλο, με κομματικές υποδείξεις…, είναι άλλο θέμα που θα φανεί.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και στον ΑΔΜΗΕ της ΔΕΗ. Από τους κάπου 6000 εργαζόμενους είναι ζήτημα αν ανταποκρίθηκαν 250 -300. "Σύσσωμος" έτρεξε…, μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ψάχνει να σκαρώσει "ζημιά" και με την ΔΕΠΑ, τώρα που όλα βαδίζουν για πώληση τουλάχιστον του 60%-65%.

Ζημιά και ας πρόκειται για το μοναδικό κρατικό μονοπώλιο ενέργειας που "μαγνητίζει" τόσο τα ελληνικά όσο και τα ξένα κεφάλαια. Οι άλλες ΔΕΚΟ ενέργειας, δεν τραβάνε ακόμη αγοραστικό ή επενδυτικό ενδιαφέρον, από στρατηγικούς επενδυτές.

Η ΛΑΡΚΟ είναι χαμένη από χέρι ως αντιοικονομική, χωρίς επιδότηση από τα λεφτά των φορολογούμενων. Για αυτό άλλωστε μας τρέχουν και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια (παράνομες επιδοτήσεις 140 εκατ.) πράγμα που αποδυναμώνει και το ενδιαφέρον για εξαγορά.

Η ΔΕΗ (μικρή ή μεγάλη…) δεν έχει καμία αξία χωρίς  λιγνιτικές μονάδες (θα τις κλείσει το αργότερο το 2028) αν σημειώσει κανείς και το εργασιακό κόστος υψηλών αμοιβών σε 16.000 άτομα (ΔΕΗ και θυγατρικές).

Τα ΕΛΠΕ όσο και αν έχουν το πάνω χέρι... στην εσωτερική αγορά, καλούνται να ξεπεράσουν όλα όσα θα απαιτήσει ο διεθνής ανταγωνισμός και άρα πρέπει να αλλάξουν πλώρη.

Η ΔΕΠΑ έχει λόγο και τρόπο να μείνει στο ξέφωτο. Σε άλλα χέρια όμως (όχι κρατικά). Και με σχέδια  ικανά να της δώσουν χώρο στις Βαλκανικές ενεργειακές τάξεις. Ιδίως στις ανακατατάξεις που θα επιβάλλει η Ε.Ε. για να ξεπεράσει την ενεργειακή της ανασφάλεια.

Τι δεν καταλαβαίνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες της αριστεράς με τα τσιρίγματά τους.... Τι δεν καταλαβαίνουν και σηκώνουν το μπαϊράκι… των κρατικών εργατοπατέρων των ΔΕΚΟ ενισχύοντάς τους να προβάλλουν αιτήματα ολοκληρωτισμού, όπως να συνεχίσει ο λαός να πληρώνει από τους φόρους του. Να χάνει ο λαός τα σπίτια του και τις οικονομίες του, για να μη χάσουν αυτοί μισθούς και επιδόματα για ταξίδια και καφεδάκια...

Θέλουν δεν θέλουν οι αριστεροί, δεν μπορεί να μείνει έτσι αυτή η "γάγγραινα"  που κατατρώγει 10ετίες το κορμί της κοινωνίας. Το αίσχος που τίναξε από τον κοινωνικό ιστό την μεσαία τάξη με σοβιετική λογική, που μαστιγώνει και τους  920.000 άνεργους, με επιδόματα για ψωμοτύρι…

Πώς είναι δυνατόν οι κάπου 150.000 των ΔΕΚΟ και κρατικών βιομηχανιών (που  κανείς δεν τις αγοράζει ούτε για παλιοσίδερα ούτε για οικόπεδα) να συντηρούνται  ως η μοναδική παραφωνία στο νοικοκυριό της οικονομίας.

Αυτό συμβαίνει όμως. Η οικονομία παλεύει να επιστρέψει στην ζωή "διασωληνομένη" με το οξυγόνο των δανειστών (μέχρι  το 2022 ή ως το 2026)  αλλά  δεν λέει τίποτε αυτό, στους κρατικούς εργατοπατέρες. Γιατί; Γιατί εμποδίζει τις δικές τους "διασωληνώσεις" με τα κόμματα. Όλα τα κόμματα.  

Οι μισθάρες, τα επιδόματα και η μονιμότητα τους να μη χαθούν και ο λαός ας μείνει με τα 340 ευρώ στην τσέπη… Ας αλλάξει πατρίδα… Ας ακολουθήσει τους άλλους που έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους. Τι τον κόφτει τον εργατοπατέρα της ΔΕΚΟ. 

Ευτυχώς όμως, κάτι αλλάζει (έτσι φαίνεται) με τους εργαζόμενους στα κρατικά μονοπώλια (ΔΕΚΟ ). Δείχνουν με δικό τους λαϊκό μήνυμα (ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, μέχρις ώρας…) πως έχουν άποψη και για την αποσοβιετοποίηση της οικονομίας. Ότι δεν είναι "ακόλουθοι" των (μετρημένων στα δάκτυλα) κομματικών εργατοπατέρων. Ότι ξεχωρίζουν από τους χιλιάδες της Ολυμπιακής που ανάγκασαν τον λαό να τους πληρώσει με 2,5 δισ. ευρώ. Ότι αποσυνδέονται από καραγκιόζηδες, όπως του ξεβρακώματος  στις συγκοινωνίες. Ότι δεν συνδέονται ούτε με τους (γνωστούς μας) "κοντινούς τους", που για να μπουν στην Βουλή άφησαν και τα κρατικά μονοπώλια στο έλεος του Θεού. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό είναι το μήνυμα.

του Γιώργου Κράλογλου
www.capital.gr/