Τέλος τουλάχιστον προς ώρας στο σίριαλ ΔΕΗ-ΛΑΡΚΟ, καθώς μέσα στις επόμενες ημέρες και το αργότερο έως τις 31 Ιανουαρίου, πρόκειται να πέσουν οι υπογραφές για τη νέα μεταξύ τους σύμβαση.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress", τα δύο
μέρη έχουν ρυθμίσει και τις τελευταίες εκρεμμότητες, που σημαίνει ότι αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης, αυτή θα πρέπει να εγκριθεί από τις γενικές συνελεύσεις των δύο εταιρειών.
Στην ουσία, η ΛΑΡΚΟ έχει αποδεχθεί να περιορίσει την παραγωγή της σε ποσοστό περίπου 20%, ώστε να μειωθεί αντιστοίχως και το μηνιαίο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από τα σημερινά 5,5 εκατ. ευρώ, στα 4,1 εκατ. ευρώ, ποσό που η βιομηχανία θεωρεί ότι μπορεί να αποπληρώσει. Εαν για έκτακτους λόγους, όπως για παράδειγμα μια ξαφνική εκτίναξη των δικαιωμάτων CO2 στα χρηματιστήρια, ο λογαριασμός υπερβεί τα 4,1 εκατ. ευρώ το μήνα, τότε η συμφωνία προβλέπει την κατάθεση εγγυητικών επιστολών που θα ανανεώνονται σε μηνιαία βάση.
Η νικελοβιομηχανία έχει επίσης δεσμευτεί για την εκχώρηση προς τη ΔΕΗ του ποσού των 4,1 εκατ. ευρώ από εισροές πελατών της, καθώς επίσης για την παροχή εγγυήσεων σε περίπτωση αύξησης του κόστους ενέργειας, κατά το αναλογούν πάντα ποσό. Στην ουσία η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα στη ΛΑΡΚΟ να αυξήσει την παραγωγή της, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα παρέχει εγγυήσεις στη ΔΕΗ για την έγκαιρη αποπληρωμή του ρεύματος που θα καταναλώνει σε μηνιαία βάση. Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω η ΔΕΗ θα συνεχίσει να παρέχει στη ΛΑΡΚΟ το προνομιακό τιμολόγιο της υφιστάμενης σύμβασης.
Τα καλά νέα τελειώνουν κάπου εδώ. Τα κακά νέα είναι ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει από χθες την απειλή μιας νέας παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αν μέσα σε δύο μήνες, δηλαδή έως τα τέλη Μαρτίου-αρχές Απριλίου, η ΛΑΡΚΟ δεν έχει επιστρέψει στο Δημόσιο τα 135, 8 εκατ. ευρώ, τα οποία έχουν θεωρηθεί αμετάκλητα ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Εννοείται ότι τα χρήματα δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν, αν η χώρα δεν τηρήσει τη διορία των δύο μηνών που αυτή της δίνει για να επιστρέψει τα χρήματα, τότε εκείνη θα την παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ζητώντας την επιβολή υψηλού οικονομικού προστίμου και οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της χώρας.
Τακτική "αγοράζω χρόνο" Κανονικά η χθεσινή εξέλιξη θα προκαλούσε ανησυχία στο ΥΠΕΝ και θα ξεκλείδωνε την πόρτα για άμεσες αποφάσεις γύρω από το μέλλον της ΛΑΡΚΟ, όπως για παράδειγμα την εκκαθάρισή της, προκειμένου αμέσως μετά να δρομολογηθεί η έναρξη κάποιας μορφής αποκρατικοποίησης.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Ενόψει εκλογών και επειδή η κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ μιας δημόσιας ΛΑΡΚΟ, το μόνο βέβαιο είναι ότι το αρμόδιο υπουργείο ΠΕΝ θα επιχειρήσει να αγοράσει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί. Στόχος, να παραμείνει η ΛΑΡΚΟ ανοικτή, με το όποιο τίμημα, αφού δεν είναι μικρό το πολιτικό κόστος να μείνουν χωρίς δουλειά, και μάλιστα προεκλογικά, οι 1.200 περίπου εργαζόμενοι σε Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά και Αττική.
Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι όταν παρέλθει η διορία των δύο μηνών, το ΥΠΕΝ θα επικαλεστεί πιθανότατα προς τις Βρυξέλλες κάποιου είδους δικαιολογία, προκειμένου να παρατείνει και άλλο τη διαδικασία, τουλάχιστον ως το Μάιο, ει δυνατόν ως το καλοκαίρι. Στην ουσία η ελληνική πλευρά θα ποντάρει στη “χαλαρότητα” των κοινοτικών υπηρεσιών ενόψει καταρχήν των Ευρωεκλογών, και εφόσον φτάσουμε ως το καλοκαίρι, στις θερινές τους άδειες.
Στο σενάριο που οι κοινοτικές υπηρεσίες αποφασίσουν παρ’ όλα αυτά να παραπέμψουν την Ελλάδα στο Ευρωπαικό Δικαστήριο, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση που θα αναγκαστεί να θέσει τη ΛΑΡΚΟ σε εκκαθάριση και να ξεκινήσει εκ νέου τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, και όχι η παρούσα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress", τα δύο
μέρη έχουν ρυθμίσει και τις τελευταίες εκρεμμότητες, που σημαίνει ότι αμέσως μετά την υπογραφή της σύμβασης, αυτή θα πρέπει να εγκριθεί από τις γενικές συνελεύσεις των δύο εταιρειών.
Στην ουσία, η ΛΑΡΚΟ έχει αποδεχθεί να περιορίσει την παραγωγή της σε ποσοστό περίπου 20%, ώστε να μειωθεί αντιστοίχως και το μηνιαίο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας από τα σημερινά 5,5 εκατ. ευρώ, στα 4,1 εκατ. ευρώ, ποσό που η βιομηχανία θεωρεί ότι μπορεί να αποπληρώσει. Εαν για έκτακτους λόγους, όπως για παράδειγμα μια ξαφνική εκτίναξη των δικαιωμάτων CO2 στα χρηματιστήρια, ο λογαριασμός υπερβεί τα 4,1 εκατ. ευρώ το μήνα, τότε η συμφωνία προβλέπει την κατάθεση εγγυητικών επιστολών που θα ανανεώνονται σε μηνιαία βάση.
Η νικελοβιομηχανία έχει επίσης δεσμευτεί για την εκχώρηση προς τη ΔΕΗ του ποσού των 4,1 εκατ. ευρώ από εισροές πελατών της, καθώς επίσης για την παροχή εγγυήσεων σε περίπτωση αύξησης του κόστους ενέργειας, κατά το αναλογούν πάντα ποσό. Στην ουσία η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα στη ΛΑΡΚΟ να αυξήσει την παραγωγή της, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα παρέχει εγγυήσεις στη ΔΕΗ για την έγκαιρη αποπληρωμή του ρεύματος που θα καταναλώνει σε μηνιαία βάση. Σαν αποτέλεσμα των παραπάνω η ΔΕΗ θα συνεχίσει να παρέχει στη ΛΑΡΚΟ το προνομιακό τιμολόγιο της υφιστάμενης σύμβασης.
Τα καλά νέα τελειώνουν κάπου εδώ. Τα κακά νέα είναι ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει από χθες την απειλή μιας νέας παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αν μέσα σε δύο μήνες, δηλαδή έως τα τέλη Μαρτίου-αρχές Απριλίου, η ΛΑΡΚΟ δεν έχει επιστρέψει στο Δημόσιο τα 135, 8 εκατ. ευρώ, τα οποία έχουν θεωρηθεί αμετάκλητα ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Εννοείται ότι τα χρήματα δεν υπάρχουν.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν, αν η χώρα δεν τηρήσει τη διορία των δύο μηνών που αυτή της δίνει για να επιστρέψει τα χρήματα, τότε εκείνη θα την παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ζητώντας την επιβολή υψηλού οικονομικού προστίμου και οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της χώρας.
Τακτική "αγοράζω χρόνο" Κανονικά η χθεσινή εξέλιξη θα προκαλούσε ανησυχία στο ΥΠΕΝ και θα ξεκλείδωνε την πόρτα για άμεσες αποφάσεις γύρω από το μέλλον της ΛΑΡΚΟ, όπως για παράδειγμα την εκκαθάρισή της, προκειμένου αμέσως μετά να δρομολογηθεί η έναρξη κάποιας μορφής αποκρατικοποίησης.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Ενόψει εκλογών και επειδή η κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ μιας δημόσιας ΛΑΡΚΟ, το μόνο βέβαιο είναι ότι το αρμόδιο υπουργείο ΠΕΝ θα επιχειρήσει να αγοράσει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί. Στόχος, να παραμείνει η ΛΑΡΚΟ ανοικτή, με το όποιο τίμημα, αφού δεν είναι μικρό το πολιτικό κόστος να μείνουν χωρίς δουλειά, και μάλιστα προεκλογικά, οι 1.200 περίπου εργαζόμενοι σε Φθιώτιδα, Εύβοια, Βοιωτία, Κοζάνη, Καστοριά και Αττική.
Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι όταν παρέλθει η διορία των δύο μηνών, το ΥΠΕΝ θα επικαλεστεί πιθανότατα προς τις Βρυξέλλες κάποιου είδους δικαιολογία, προκειμένου να παρατείνει και άλλο τη διαδικασία, τουλάχιστον ως το Μάιο, ει δυνατόν ως το καλοκαίρι. Στην ουσία η ελληνική πλευρά θα ποντάρει στη “χαλαρότητα” των κοινοτικών υπηρεσιών ενόψει καταρχήν των Ευρωεκλογών, και εφόσον φτάσουμε ως το καλοκαίρι, στις θερινές τους άδειες.
Στο σενάριο που οι κοινοτικές υπηρεσίες αποφασίσουν παρ’ όλα αυτά να παραπέμψουν την Ελλάδα στο Ευρωπαικό Δικαστήριο, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση που θα αναγκαστεί να θέσει τη ΛΑΡΚΟ σε εκκαθάριση και να ξεκινήσει εκ νέου τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης, και όχι η παρούσα.
energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου