Δευτέρα 11 Απριλίου 2022

H αβάσταχτη ελαφρότητα της απολιγνιτοποίησης

 H αβάσταχτη ελαφρότητα της απολιγνιτοποίησης

Εγκαινιάστηκε φωτοβολταϊκό (πάρκο) αλλά θα λειτουργήσει λιγνιτικό (εργοστάσιο)

Του Αργύρη Ντινόπουλου, δημοσιογράφου, πρώην υπουργού Εσωτερικών

Το video από την τελετή εγκαινίων του φωτοβολταϊκού πάρκου των Ελληνικών Πετρελαίων στην Κοζάνη θυμίζει στην αρχή ταινία του Πιέρ-Πάολο Παζολίνι.

«Θεώρημα» (Τheorema) ή «Το κατά Ματθαίο

Ευαγγέλιο» (Il vangelo secondo Matheo»)

Μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί στην μέση του πουθενά κάποιοι άνθρωποι με ελαφρώς σκυμμένα κεφάλια παρακολουθούν σιωπηλοί κάποιον που μιλάει και χειρονομεί.

Μετά, όταν εμφανίζονται πλάνα φωτοβολταϊκών σε ένα σεληνιακό τοπίο το video θυμίζει πια ταινία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ.

«2001 η Οδύσσεια του διαστήματος» (2001: Α space Odyssey)

Η αρχή της πρόζας είναι γκροτέσκα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφηγείται πως συνέλαβε την ιδέα αυτού του φωτοβολταϊκού πάρκου στις 8 Μαρτίου 2020 δύο μόλις ημέρες πριν…

Κ.Μ : «Πάρω την απόφαση να κλείσω την χώρα».

( Ναι, έτσι είναι καταγεγραμμένο, σε πρώτο ενικό για τα lockdowns τα οποία κατά τα άλλα εισηγείτο η επιτροπή των λοιμωξιολόγων)

Και αυτό ειπώθηκε χθες (6 Απριλίου 2022) όταν στην παγκόσμια κατάταξη (228 χώρες) θανάτων από κορωνοϊό ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων η Ελλάδα κατέχει την 25η θέση.

Ως αποτέλεσμα της διαχείρισης της πανδημικής κρίσης σε πρώτο ενικό.

Το ίδιο δηλαδή που έγινε και με την διαχείριση της απολιγνιτοποίησης επίσης σε πρώτο ενικό.

Χώρια που η απόφαση για το φωτοβολταϊκό πάρκο δεν ελήφθη στις 8 Μαρτίου 2020 σε συνέδριο στην Γερμανία, αλλά στις 20 Αυγούστου 2020 κατά την πρώτη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Μέρκελ.

Εκεί κλείστηκε η δουλειά.

Άλλωστε ο CEO των Ελληνικών Πετρελαίων Ανδρέας Σιάμισιης (ένας από τους τέσσερις CEO που συγκροτούν το εγχώριο καρτέλ της ενέργειας μέσω του target model αλά ελληνικά) φρόντισε από την αρχή της ομιλίας του να ευχαριστήσει τους «φίλους Γερμανούς επενδυτές».

Η συνέχεια ήταν ακόμη πιο αλλόκοτη.

Ο πρωθυπουργός εγκαινιάζοντας το φωτοβολταϊκό πάρκο ανήγγειλε την… επιστροφή στον λιγνίτη.

Έτσι ο ρόλος του σε αυτήν την γυάλινη σκηνή έγινε μοιραία σχιζοφρενικός.

Παρά την προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να περιβληθεί και πάλι το συνηθισμένο προσωπείο της ανεμελιάς το κείμενο που εκλήθη να απαγγείλει δεν τον βοηθούσε.

Όταν η κάμερα έκανε γενικό πλάνο τα πράγματα χειροτέρεψαν.

Ο πρωταγωνιστής μιλούσε για λιγνίτη και η κάμερα έδειχνε τα φωτοβολταϊκά.

Η αμηχανία ήταν διάχυτη στο μουδιασμένο κοινό.

Προηγουμένως οι «κομπάρσοι» (Σκρέκας, Παπαθανάσης κλπ) είχαν επιτείνει με όσα εξωπραγματικά έλεγαν την δυσάρεστη αίσθηση του «κενού» (διαστημικού).

Γι’ αυτό και τα χειροκροτήματα ήταν «ζορισμένα».

Μέσα σε αυτό το κινηματογραφικό σκηνικό των sixties βρέθηκε αναπάντεχα (ως deus ex machina) και ένας παλιός νεοδημοκράτης (από τα γειτονικά Γρεβενά) που εκστόμισε (off camera) την απλή αλήθεια.

«Μα κανένας τους δεν μίλησε για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος».

Παζολίνι ή Κιούμπρικ το video της Κοζάνης θα μπορούσε να αντικαταστήσει οποιοδήποτε video από τα σε εξέλιξη προσυνέδρια της Νέας Δημοκρατίας.

Το ιδεολογικό στίγμα συνοψίζεται στην λέξη: «Μπίζνες».

Ακριβώς έτσι, με ελληνική ορθογραφική διάρθρωση.

Δηλαδή μπίζνες με άμεσο ή έμμεσο κρατικό χρήμα σε μια καρτελοποιημένη οικονομία.

Καρτέλ στη ενέργεια, στις τράπεζες, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές (για την ενημέρωση δεν το συζητάμε).

Καρτ-Ελλάδα.

 

antinews.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου