Κουτράκης: Με τη στοχοποίηση των ΑΠΕ, επιδοτείται η βιομηχανία από τους πολίτες

Την άποψή του για την αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ καταθέτει ο Ιωάννης Κουτράκης, Πρόεδρος των Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά του νομού Χανίων. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, μέσω της στοχοποίησης των ΑΠΕ, τελικά η βιομηχανία επιδοτείται από τους πολίτες.

Ολόκληρη η επιστολή του κ. Κουτράκη, η οποία σημειωτέον δημοσιεύθηκε στα «Χανιώτικα Νέα» έχει ως εξής:

 «Κύριε διευθυντά,

με μεγάλη έκπληξη, ως παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, παρακολουθήσαμε όλοι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τις 3 τελευταίες μέρες την οργή του κ. Λαφαζάνη για την

αύξηση των λογαριασμών της ΔΕΗ για τους καταναλωτές μέσω της αύξησης του ΕΤΜΕΑΡ (Ειδικό Τέλος Μείωσης Αερίων Ρύπων, πρώην τέλος ΑΠΕ). Δικαίως; Φαινομενικά ναι, αφού ο καταναλωτής δεν αντέχει πια άλλα φορτία. Ουσιαστικά όμως τα πράγματα είναι κάπως πιο περίπλοκα: Με στοχοποίηση των ΑΠΕ, επιδοτείται η βιομηχανία από τους πολίτες σε ένα γαϊτανάκι τρέλας. Δείτε γιατί.

Γιατί αφενός η ρύθμιση του ΕΤΜΕΑΡ από τη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) είναι μια θεσμοθετημένη υποχρέωσή της και μάλιστα τα μέλη της Αρχής είναι υπόλογα υπό την απειλή ποινικών ευθυνών σε περίπτωση μη ρύθμισης του τέλους, αφετέρου δε, γιατί για άλλη μία φορά ενοχοποιούνται οι ΑΠΕ άδικα για ό,τι στραβό γίνεται διαχρονικά στην αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας και είναι αυτές που πληρώνουν στο τέλος το “μάρμαρο”. Και οι στρεβλώσεις αυτές είναι πολύ καλά σχεδιασμένες.

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μία εκλαϊκευμένη προσέγγιση στο θέμα. Η ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ πληρώνεται κυρίως από 3 πόρους. Ο πρώτος είναι η ΟΤΣ (Οριακή Τιμή Συστήματος) που αντικατοπτρίζει τη μέση τιμή της ενέργειας όπως αυτή αγοράζεται από την προμήθεια (ΔΕΗ) ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης, περίπου 600 εκατομμύρια ετησίως.

Ο δεύτερος πόρος είναι το παλιό τέλος ΑΠΕ και νυν ΕΤΜΕΑΡ που πληρώνεται από όλους τους καταναλωτές, περίπου 1 δισεκατομμύριο ετησίως. Τρίτος πόρος είναι τα έσοδα από τις πωλήσεις δικαιώματα ρύπων και το τέλος λιγνίτη όπως ισχύει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, περίπου 180 εκατομμύρια ετησίως.

Το άθροισμα των πόρων αυτών πρέπει να διατηρείται πάντα ισοσκελισμένο με τις πληρωμές των παραγωγών ενέργειας από ΑΠΕ.  Αυτό σημαίνει ότι, αν μειωθεί ο πρώτος ή/και ο τρίτος τότε πρέπει ανυπερθέτως να αυξηθεί ο δεύτερος.

Αυτό όμως στο παρελθόν δεν συνέβη ποτέ με αποτέλεσμα τη συνεχή συσσώρευση ελλειμμάτων στον ειδικό λογαριασμό των ΑΠΕ. Ετσι, προκειμένου να εξυγιανθεί ο ειδικός λογαριασμός,  οι παραγωγοί ΑΠΕ υπέστησαν μια απαξίωση στις επενδύσεις τους που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στη χώρα μας. Εξηγούμαστε:

Πρώτον, επειδή ο ειδικός λογαριασμός ΑΠΕ, ο κουμπαράς δηλαδή που εισρέουν οι 3 παραπάνω πόροι, είχε συσσωρευμένο έλλειμμα 500 εκατομμυρίων (για λόγους άσχετους με τις ΑΠΕ που αναπτύχθηκαν το 2010 – 2013 και ιδιαίτερα με τις ΑΠΕ στα ΜΔΝ), αποφάσισε η προηγούμενη κυβέρνηση να το φορτώσει όλο στους παραγωγούς αποφασίζοντας να μην τους πληρώσει 6 μήνες παραγωγής ενέργειας αναγκάζοντάς τους με νόμο να κόψουν πιστωτικό τιμολόγιο. Δηλαδή σου χρωστάω και για να σβήσω το χρέος μου σε βάζω και μου κόβεις πιστωτικό τιμολόγιο. Να σημειωθεί ότι από τον 6/2012 έως και τον 4/2014 πληρώναμε εισφορά αλληλεγγύης (αλληλεγγύη σε αυτόν που χρωστά έχετε ξανακούσει;) 25% – 37% επί του τζίρου μας, δηλαδή για κάθε 100 ευρώ τιμολογίου πληρωνόμασταν 63 – 75 ευρώ, φορολογούμασταν όμως για 100 και αποδίδαμε Φ.Π.Α. για 100.

Σαν να μην έφτανε αυτό, επειδή η ΡΑΕ και η Πολιτεία δεν είχαν κάνει έγκαιρα και επαρκώς τη δουλειά τους και επειδή ο λογαριασμός θα συνέχιζε να βαίνει ελλειμματικός, αποφασίστηκε να περικοπούν σε μόνιμη ετήσια βάση για τα επόμενα 20 χρόνια άλλα 500 εκατομμύρια ευρώ αλλάζοντας ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ τις τιμές των συμβολαίων με τους παραγωγούς, προκαλώντας δηλαδή μια τεράστια απώλεια για τον κλάδο συσσωρευτικά 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, με το περίφημο new deal του Απριλίου του 2014.

Ποτέ δεν κατανοήσαμε γιατί υπογράψαμε συμβόλαια και δεν δώσαμε τα χέρια μας, σαν άντρες βρε αδερφέ, όπως μου ανέφερε συνάδελφος παραγωγός. Αλήθεια θα ανεχόσασταν ο νοικάρης σας να αλλάζει μόνος του την τιμή του ενοικίου του;

Βρείτε μου άλλο έναν κλάδο της οικονομίας με αντίστοιχες απώλειες. Οι δε νησιώτες παραγωγοί που είναι οι περισσότερο θιγμένοι χωρίς να έχουν αιτιώδη συνδρομή στο πρόβλημα (θα το εξηγήσουμε αργότερα ***),  είδαν τον τζίρο τους να μειώνεται κατά 30% – 52% και φυσικά τα κέρδη να εξανεμίζονται. Οι επιχειρήσεις πλέον έχουν μετατραπεί όλες σε μη βιώσιμες με τις τράπεζες και την Εφορία να κυνηγούν ανελέητα τους παραγωγούς. Και το πιο οξύμωρο; Το κράτος σου χρωστάει λεφτά, αλλά αν δεν του προσκομίσεις φορολογική ενημερότητα ΚΑΘΕ μήνα δεν πληρώνεσαι για την παραγωγή που έκανες 6 μήνες πριν… Εδώ αισθανόμαστε πλέον ότι ζούμε σε χώρα της υποσαχάριας Αφρικής…

Όλα τα παραπάνω έγιναν με την υπόσχεση να μην υπάρχουν πλέον καθυστερήσεις στις μειωμένες έως 52% μηνιαίες πληρωμές των παραγωγών. Αμ δε. Το όποιο έλλειμμα δημιουργήθηκε στη ΔΕΗ με την καθυστέρηση των πληρωμών από τους πολίτες μεταφέρονταν στο μαξιλάρι του κουμπαρά των ΑΠΕ (οι υπόλοιπη ηλεκτροπαραγωγή έχει κάνει τα κουμάντα της, η μαρίδα έχει το πρόβλημα) με αποτέλεσμα οι πληρωμές να γίνονται και πάλι με καθυστέρηση σήμερα 6 μηνών!!!! Δηλαδή έβαλαν χέρι σε πάνω από 1 δισ. ευρώ για να βρουν ρευστότητα να πληρώσουν έγκαιρα το φυσικό αέριο, τις πετρελαϊκές μονάδες και τον λιγνίτη και αφήνουν τους δικαιούχους απλήρωτους…

Δηλαδή με διάφορα νομοτεχνικά κόλπα κατάφεραν να βάλουν «χέρι» στον δεύτερο πόρο του λογαριασμού (το ΕΤΜΕΑΡ) και να τον οδηγούν τεχνηέντως σε άλλες ανάγκες. Οι ΑΠΕ απολαμβάνουν περίπου το 50% του ΕΤΜΕΑΡ ενώ υποτίθεται ότι το δικαιούνται όλο. Γι’ αυτό τον λόγο άλλαξε και το όνομα από το ψευδεπίγραφο «τέλος ΑΠΕ» σε ΕΤΜΕΑΡ ή πράσινο τέλος που μόνο πράσινο εν είναι.

Η κυβέρνηση κατόπιν αποφάσισε να ενισχύσει τη βιομηχανία στο ενεργειακό της κόστος. Και τι επέλεξε; Να πάρει χρήματα από τον τρίτο πόρο ο οποίος οφείλει την ύπαρξή του στη λογική «όποιος δεν ρυπαίνει αμείβεται και να το δώσει στη βιομηχανία αντιστρέφοντας πλήρως την αιτιολογική του βάση στη λογική «όποιος ρυπαίνει αμείβεται». Αποφάσισε δηλαδή να στερήσει ακόμα ένα έσοδο από τους ταλαίπωρους παραγωγούς που δίνουν αγώνα επιβίωσης μεταξύ Εφορίας και τραπεζών… μετά από όσα υπέστησαν.

Δικαίως και υποχρεωτικώς, λοιπόν, αφού η Ρ.Α.Ε. είδε ότι ο κουμπαράς θα ξαναγίνει ΠΟΛΥ προβληματικός, γιατί προβληματικός όπως εξηγήσαμε ήταν, αποφάσισε, υπό τον κίνδυνο επίρριψης εναντίον της ποινικών ευθυνών για μη συμμόρφωση στον νόμο, να ανακτήσει μερικώς το δώρο που προσφέρθηκε στους ενεργοβόρους βιομήχανους αυξάνοντας κατά 25 εκατομμύρια το έσοδο των 1.000 εκατομμυρίων του ΕΤΜΕΑΡ. Γι’ αυτό έγινε όλος ο ντόρος. Ας κοιτάξει η ηγεσία την εξασφάλιση των πόρων για τις βιομηχανίες από άλλες πηγές. Αλήθεια πώς θα ακουγόταν αν έπαιρνε χρήματα από τα αποθεματικά του ταμείου των δικηγόρων π.χ. για να ανακουφίσει τους βιομήχανους;

Και αν νομίζετε ότι ο πρώτος πόρος του κουμπαρά μας έμεινε άθικτος διαβάστε λίγο ακόμα. Όταν π.χ. τα φωτοβολταϊκά παράγουν ενέργεια το μεσημέρι στην Κρήτη, κάποιοι πολύ ενεργοβόροι σταθμοί diesel τίθενται εκτός λειτουργίας. Αυτό το αποφευγόμενο κόστος δεν το καρπώνονται οι παραγωγοί, αλλά η ΔΕΗ (προμήθεια). Δηλαδή ενώ η ΟΤΣ μειώνεται, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα αυξανόταν, εξαιτίας της λειτουργίας των ΑΠΕ (peak shaving), η ΔΕΗ αισχροκερδεί αγοράζοντας ρεύμα με 0 λεπτά κόστος και πουλώντας το κανονικά… Και στον πρώτο πόρο λοιπόν έμμεση μείωση, ΕΜΜΕΣΗ ΚΛΟΠΗ…!!!!

***Όσον αφορά τους νησιώτες παραγωγούς, αν υπήρχε κουμπαράς μόνο για τα νησιά αυτός θα χρειαζόταν μόνο τον ένα από τους 3 πόρους για να πληρωθούν οι παραγωγοί. Αυτόν της ΟΤΣ, της μέσης τιμής του ρεύματος στην Κρήτη δηλ. Με λίγα λόγια, οι νησιώτες καταναλωτές πληρώνουν ΕΤΜΕΑΡ για να πληρωθεί το φυσικό αέριο και πετρέλαιο ορισμένων διαχρονικά εκλεκτών. Και κερατάδες και δαρμένοι οι νησιώτες παραγωγοί…

Εύλογα η εξιστόρηση των παραπάνω δικαιολογεί την αγανάκτησή μας για το επικοινωνιακό παιχνίδι και της τωρινής και της προηγούμενης κυβέρνησης που εκμεταλλευόμενοι χρήματα άλλων κάνουν δήθεν κοινωνική και βιομηχανική πολιτική… Ας μην τα έδιναν στους βιομήχανους και να άφηναν τους λογαριασμούς των πολιτών ανεπηρέαστους… ή τουλάχιστον ας λένε τα πράγματα με το όνομά τους ώστε να γνωρίζει ο καταναλωτής πού πάνε τελικά τα λεφτά που πληρώνει για να έχει καθαρό περιβάλλον και για να αποτρέψει την κλιματική αλλαγή.

Αλλά μία Αρχή που προσπάθησε για πρώτη φορά τη δουλειά της σωστά βρέθηκε στο στόχαστρο, για εξαργύρωση πολιτικών πόντων σε ένα παιχνίδι επώδυνων για εμάς τους παραγωγούς εντυπώσεων.

Με τιμή

Κουτράκης Ιωάννης, 

πρόεδρος των Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά Νομού Χανίων»