Ζημιογόνος και για τον ίδιο τον ΑΔΜΗΕ η συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών

 

Καλύτερα "νεκρός”, παρά ιδιωτικός, φαίνεται ότι είναι το σύνθημα που επικράτησε στην "πολιτικού” και "ιδεολογικού” χαρακτήρα διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με το κουαρτέτο για την υπόθεση του ΑΔΜΗΕ. Και αυτό διότι η λύση που τελικώς προκρίνεται δε διασφαλίζει επ' ουδενί τη βιωσιμότητα της εταιρείας που διαχειρίζεται τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ και για τη ΔΕΗ η λύση ισοδυναμεί με αργή αλλά σταθερή πορεία προς την

απαξίωση και τη χρεωκοπία.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σχολίαζαν από προχθές όταν και ανακοινώθηκε η επίτευξη συμφωνίας, ότι η λύση που επελέγη αποτελεί τον θρίαμβο της επικοινωνίας έναντι της ουσίας. Και αυτό γιατί το βέβαιο μόνο "όφελος” από την εξέλιξη αυτή είναι ότι πράγματι η κυβέρνηση τήρησε την προεκλογική της υπόσχεση το ελληνικό δημόσιο να διατηρήσει το 51% των μετοχών της εταιρείας, το τίμημα ωστόσο είναι βαρύ.

Ακόμη και για το θέμα του μάνατζμεντ, η κυβερνητική "νίκη” αποδεικνύεται "πύρρειος” καθώς για την επιλογή του διευθύνοντος συμβούλου, θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη και έγκριση των μετόχων μειοψηφίας, που προφανώς θα διαθέτουν δικαίωμα βέτο.

Όμως το μάνατζμεντ είναι το έλασσον

Το μείζον είναι το θέμα της αποζημίωσης της ΔΕΗ. Η απάντηση στο ερώτημα πως ένα κράτος ουσιαστικά χρεωκοπημένο χωρίς να έχει λεφτά στα ταμεία του, θα αγοράσει το 100% μιας εταιρείας που αποτιμάται μεταξύ 1 και 1,2 δις ευρώ (αποτίμηση με βάση τις εκτιμήσεις αναλυτών αλλά και την προετοιμασία που είχε γίνει στο πλαίσιο της αποκρατικοποίησης που ακυρώθηκε) είναι απλή: Το κράτος θα πάρει τον ΑΔΜΗΕ και δε θα πληρώσει τη ΔΕΗ, δηλαδή τον σημερινό ιδιοκτήτη κατά 100% του ΑΔΜΗΕ.

Η αποζημίωση που προβλέπεται να δοθεί στη ΔΕΗ θα προέλθει σε μεταγενέστερο στάδιο από την εισαγωγή στο ΧΑ και την πώληση μεριδίου σε ευρωπαϊκή εταιρεία διαχειριστή δικτύο (TSO) και θα δοθεί από το Δημόσιο αφού πρώτα γίνουν συμψηφισμοί οφειλών της ΔΕΗ προς τη θυγατρική της ενώ ένα άλλο κομμάτι θα αφορά στην μεταφορά δανεισμού.

Τα ερωτήματα πολλά και οι απαντήσεις της κυβέρνησης ελλιπείς

Κάποιες κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πχ τη διαδικασία που προαναφέρθηκε δηλαδή τη μεταφορά δανεισμού της ΔΕΗ στη θυγατρική. Πέραν των προβληματισμών που εγείρονται ως προς τη δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο, αυτό σημαίνει ότι ο ΑΔΜΗΕ φορτώνεται με δάνεια και καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη η υλοποίηση του επενδυτικού του προγράμματος που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κομβικά έργα για το ηλεκτρικό σύστημα όπως η εν εξελίξει διασύνδεση των Κυκλάδων, η διασύνδεση της Κρήτης και άλλα.

Μια άλλη λύση αφορά στον συμψηφισμό οφειλών ύψους άνω των 400 εκ. ευρώ της ΔΕΗ προς τον ΑΔΜΗΕ. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτόματα ο ΑΔΜΗΕ καλείται να αναλάβει την υποχρέωση να πληρώσει αυτός τα χρήματα αυτά που οφείλονται σε παραγωγούς ΑΠΕ και θερμικούς παραγωγούς. Τι σημαίνει αυτό; ορατός κίνδυνος κατάρρευσης της αγοράς.

Και βέβαια υπάρχει το μεγάλο ερωτηματικό για τις νέες επενδύσεις του διαχειριστή. Όπως όλα δείχνουν, η συμφωνία οδηγεί τα έργα αυτά να κατασκευαστούν με τη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων μέσω ειδικών εταιρικών σχημάτων που θα δημιουργηθούν με τον ΑΔΜΗΕ, ακριβώς λόγω της διαφαινόμενης αδυναμίας της εταιρείας να εκτελέσει αυτά τα έργα από μόνη της.

Σε κάθε περίπτωση η απομείωση της περιουσίας της ΔΕΗ λοιπόν γίνεται με τρόπο ομιχλώδη και χωρίς αποζημίωση για τη ΔΕΗ, η οποία οδηγείται με αργά αλλά σταθερά βήματα στην απαξίωση και τη χρεωκοπία. Για αυτό και οι πρώτες αντιδράσεις έχουν ήδη εκδηλωθεί, ενώ δεν αποκλείεται στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να επιχειρηθεί να μπλοκαριστεί ακόμη και δικαστικά η όλη διαδικασία.

Χ. Φλουδόπουλος, capital.gr