Κ. Αγοραστός: Να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο στο υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας

 

«Σήμερα δεν είναι το τέλος, δεν είναι η ολοκλήρωση του έργου της Μεσοχώρας, είναι, όμως, η αρχή του τέλους. Για να έχει νόημα και αξία το βήμα που γίνεται σήμερα, πρέπει να έχει και συνέχεια και μάλιστα πολύ γρήγορα».
Αυτό τόνισε ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός σε

συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετά την υπογραφή της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων για το υδροηλεκτρικό έργο του φράγματος της Μεσοχώρας, από τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτη Φάμελλο.

Στη συνέντευξη Τύπου εκτός των κ.κ. Σ. Φάμελλου και Κ. Αγοραστού, συμμετείχαν οι κ. κ. Εμμανουήλ Παναγιωτάκης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος ΔΕΗ, και Κώστας Μαράβας, Δήμαρχος Πύλης. Παρέστησαν οιβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων κα Παναγιώτα Δριτσέλη και κ. Χρήστος Σιμορέλης, Καρδίτσας κα Χρυσούλα Κατσαβριά – Σιωροπούλου και ο Αντιπρόεδρος της ΔΕΗ κ. Γεώργιος Ανδριώτης.
Στην τοποθέτησή του ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός ανέφερε:
«Το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας ωφελεί όλους, δεν βλάπτει κανένα. Είναι έργο μεγάλης αξίας για την κοινωνία, το περιβάλλον, την οικονομία.
Τριανταένα ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη κατασκευής του υδροηλεκτρικού έργου στη Μεσοχώρα κι αφού έχουν επενδυθεί πάνω από 533 εκατομμύρια ευρώ σε σημερινές τιμές, γίνεται σήμερα ένα καθοριστικό βήμα για την ολοκλήρωση του έργου.
Αλλά βέβαια φαίνεται και η παθογένεια του Ελληνικού Δημοσίου στην κατασκευή μεγάλων έργων. Κι αυτή η παθογένεια πρέπει να γίνει μάθημα και να σταματήσουν η πολυνομία και η κακονομία.
Βεβαίως, σήμερα δεν είναι το τέλος, δεν είναι η ολοκλήρωση του έργου της Μεσοχώρας, είναι, όμως, η αρχή του τέλους.
Ωστόσο, για να ολοκληρωθεί το έργο και να γίνουν αισθητά τα οφέλη στο περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία, πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα- συν τοις άλλοις για να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο, να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος.
Η εισήγηση του προέδρου της ΔΕΗ μας γεμίζει με αισιοδοξία γιατί μίλησε για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου.
Σήμερα ο τόπος μας χρειάζεται πράξεις, έργα, αποτέλεσμα.

Η Θεσσαλία χρειάζεται, «διψά» θα έλεγα, καλές ειδήσεις, όπως «διψά» για θέσεις εργασίας, έργα υποδομής, για ήπια, βιώσιμη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον όπως «διψά» και για επαρκείς ποσότητες νερού καθώς, όπως είναι γνωστό, αποτελεί την πλέον ελλειμματική περιοχή στην Ελλάδα όσον αφορά το πολυτιμότερο αγαθό στη φύση.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι πλέον το νερό μπαίνει, μπήκε στ’ αυλάκι και δεν θα υπάρξουν νέες υπαναχωρήσεις, πισωγυρίσματα και αναίτιες καθυστερήσεις. Ωστόσο, επαναλαμβάνω ότι πρέπει να κινηθούμε ταχύτατα.
Η λέξη κλειδί σ’ όλο το έργο είναι οι απαλλοτριώσεις. Αν προχωρήσουν γρήγορα, θα προχωρήσει γρήγορα και το έργο.
Το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο και δέσμευσή μας ως Περιφέρεια Θεσσαλίας, που από την πρώτη ημέρα της θητείας μας ιεραρχήσαμε τη Μεσοχώρα ως έργο πρωτεύουσας σημασίας, δώσαμε και κερδίσαμε μαζί με τη ΔΕΗ τη νομική μάχη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι να συμβάλλουμε δημιουργικά, συνεργατικά αλλά και αποφασιστικά στο να αποδοθεί το ταχύτερο στο κοινωνικό σύνολο και την εθνική οικονομία.
Εμείς είμαστε υπέρ της διαφύλαξης των υποδομών στρατηγικής σημασίας.
Τα οφέλη του έργου είναι πολύπλευρα και εξαιρετικά σημαντικά για το περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία. Οι αριθμοί πραγματικά εντυπωσιάζουν:
-Το σύστημα παραγωγής ενέργειας ενισχύεται με 380-90 Gwh ετησίως με πράσινη, «καθαρή» ενέργεια, και διασφαλίζεται η επάρκειά του σε ώρες αιχμής και ιδίως τους θερινούς μήνες. Ισοδυναμεί δηλαδή με την ηλεκτροδότηση ενός νησιού του μεγέθους της Κέρκυρας για ένα χρόνο.
-Μειώνονται οι εισαγωγές καυσίμων και η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές, ενώ η χώρα μας καθίσταται εν δυνάµει εξαγωγέας πράσινης ενέργειας-Μειώνονται οι εκπομπές ρύπων οξειδίων αζώτου, θείου και άνθρακος στην ατμόσφαιρα. Αναφέρω ενδεικτικά ότι μόνο από το διοξείδιο του άνθρακα μειώνονται 400 χιλιάδες τόνοι σε ετήσια βάση και ταυτόχρονα δεν θα αγοράζουμε ρύπους από το χρηματιστήριο ρύπων.
– Δημιουργούνται θέσεις εργασίας, άμεσες και έμμεσες,-Τονώνεται η τοπική οικονομία, στην οποία θα παροχετευθεί «ζεστό» χρήμα.
-Γίνεται ένα καθοριστικό βήμα για να ανταποκριθεί η χώρα μας στους στόχους της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Όπως είναι γνωστό, έως το 2020 το 20% της παραγόμενης ενέργειας πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές.

– Δίνεται κυριολεκτικά μεγάλη βοήθεια στη ΔΕΗ καθώς, όπως η διοίκησή της υπολογίζει, η μη αξιοποίηση της επένδυσης των 533 εκατομμυρίων ευρώ έως σήμερα στη Μεσοχώρα δημιουργεί δυσεπίλυτα λογιστικά προβλήματα και επηρεάζει αρνητικά την βιωσιμότητα της επιχείρησης, Σημειώνεται ότι η ετήσια απώλεια από τη µη παραγωγή της ενέργειας ξεπερνά τα 25 εκατ. ευρώ, ενώ άλλα τουλάχιστον 22 εκατ. ευρώ είναι το ετήσιο κόστος για την εξυπηρέτηση των ανενεργών κεφαλαίων που έχουν ήδη επενδυθεί και δεσμευτεί στο έργο.
-Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, τα υδροηλεκτρικά έργα δίνουν µε την κατασκευή τους και µόνο την µμεγαλύτερη εγχώρια προστιθέμενη αξία (περί το 80%) σε σχέση µε τις λοιπές ΑΠΕ και επιπλέον συμβάλλουν στη μεγιστοποίηση της διείσδυσης των λοιπών ΑΠΕ (Αιολικά Πάρκα και Φωτοβολταϊκά).
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή μου, θέλω να εξάρω για την εποικοδομητική συμβολή τους όλους όσοι μοχθούν για το έργο. Ιδιαίτερη αναφορά επιθυμώ να κάνω στον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο, η συμβολή του οποίου στο έργο είναι αδιαμφισβήτητη, ωστόσο το βήμα που γίνεται σήμερα για να έχει νόημα και αξία, πρέπει να έχει και συνέχεια και μάλιστα πολύ γρήγορα. Αυτό είναι το μεγάλο του στοίχημα.
Επισημαίνω και πάλι πως πρέπει όλοι να συμβάλλουμε στο να μην επικρατήσουν ακραίες φωνές όσον αφορά τις απαλλοτριώσεις κι όπως τόνισα πριν, εμείς είμαστε εδώ παρόντες για να παρακολουθούμε την πορεία των διαδικασιών και των εργασιών.
Συμπερασματικά, εφ’ όσον όλα προχωρήσουν όπως επιθυμούμε, η πατρίδα μας δεν θα αποκτήσει ένα νέο γεφύρι της Άρτας αλλά ένα υπερσύγχρονο υδροηλεκτρικό έργο που θα «παράγει» καθαρή ενέργεια και θα αποτελέσει το εφαλτήριο ώστε η ανάπτυξη στην περιοχή να αποκτήσει νέα κατεύθυνση: ήπια τουριστική ανάπτυξη, αναψυχή, οικολογικές δραστηριότητες.
Άλλωστε, το παράδειγμα το έχουμε δίπλα μας, η λίμνη Πλαστήρα. Πως ήταν η περιοχή πριν και πως έγινε μετά τη λίμνη».

http://www.ert.gr