Ν. Γεωργακάκης: Η εξέλιξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα – Η απόλυτη διάψευση του Νεοφιλελεύθερου μοντέλου

 

Η προώθηση και επικράτηση του Νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα και διεθνώς, βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στον ισχυρισμό, πως, μεταξύ άλλων, η προώθηση του ΝΦ και του  ανταγωνισμού που προβλέπει, θα επιφέρει  σημαντική μείωση των τιμών σημαντικών αγαθών, στους τομείς και κλάδους όπου εφαρμόζεται αυτή η πολιτική. Σαν πειστικό παράδειγμα  προς το λαό,  αναφέρονταν μονίμως οι εξελίξεις στον  τηλεπικοινωνιακό κλάδο. Αυτός ο κλάδος

αποτελούσε  το σταθερό  παράδειγμα για να πειστεί η κοινωνία να αποδεχτεί το μοντέλο αυτό,  όπου όμως  τα όποια  αποτελέσματα στην εξέλιξη τιμών και εξυπηρέτηση των πελατών ήταν κυρίως συνέπεια των τεχνολογικών εξελίξεων   στον κλάδο και όχι τόσο του ανταγωνισμού. Όσον αφορά την Ελλάδα μάλιστα δεν πρέπει να αγνοήσει κάποιος ότι η Ελλάδα το 2018, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat είχε τις ακριβότερες τηλεπικοινωνίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μάλιστα με  αυξητική τάση.

Στο άρθρο μου αυτό, εξετάζεται η  εξέλιξη των  τιμών ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά, για να δούμε  αν επιβεβαιώνεται αυτή η δοξασία στην Ελλάδα.

Σαν αφετηριακό έτος για την μελέτη παίρνω το 2001,  2 χρόνια μετά την  θεσμοθέτηση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα με το νόμο 2773/99, και τον κανονισμό  ΦΕΚ Β1498, 8-12-2000) που επίσης αφορά την απελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρισμού σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία και τους κανόνες των Συνθηκών

Αν και η διαδικασία απελευθέρωσης δεν έγινε αυτόματα, αλλά διήρκεσε αρκετά χρόνια, ωστόσο λαμβάνεται σαν ορόσημο το 2000,  διότι μετά τον σταθμό αυτό η φιλοσοφία της «απελευθέρωσης» καθόριζε μόνιμα τις αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων. Παρουσιάζουμε, στη συνέχεια, τα δεδομένα μεταβολών στις τιμές  ηλεκτρικής ενέργειας της τελευταίας 20ετίας, σε Ελλάδα και διεθνώς, για να δούμε αν επιβεβαιώνεται η θέση, ότι η «απελευθέρωση» οδηγεί σε μείωση των τιμών.

Με βάση τον παραπάνω πίνακα,  ο δείκτης τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα,  από 73,9 το 2001 αυξήθηκε σε 159 το 2019, δηλαδή αύξηση μεταξύ 2001 και 2019= 115,17%

Διαπιστώνουμε,  δηλαδή, πως μετά την απελευθέρωση στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, υπάρχει εκτίναξη των τιμών, όπως φαίνεται παραπάνω με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τα νοικοκυριά.

Μια επιπλέον παρατήρηση είναι πως αν συγκρίνουμε τις αυξήσεις μεταξύ πρώτον (2001 και 2009)=35,3%  και μεταξύ (2009 και 2019 τα μνημονιακά χρόνια της κρίσης και επιβολής πολιτικών της Τρόϊκα  οι ανατιμήσεις είναι εντονότερες 59%

Στον παραπάνω πίνακα 2, παρουσιάζουμε και την  εξέλιξη του γενικού δείκτη καταναλωτή (ΔΤΚ), την ίδια περίοδο. Βλέπουμε ότι την ίδια περίοδο ο τιμάριθμος(ΔΤΚ), αυξήθηκε 36,5 %. Οι τιμές δηλαδή ηλεκτρικής ενέργειας είναι υπέρογκες και σπρώχνουν προς τα πάνω τον τιμάριθμο. Έτσι, και με δεδομένη τη μείωση των εισοδημάτων εργαζομένων και λαϊκών νοικοκυριών την ίδια περίοδο,   η ακρίβεια εκτινάσσεται .

Αξίζει όμως τον κόπο, να δούμε τα σχετικά με τις τιμές δεδομένα και για τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Παρουσιάζουμε  τα δεδομένα των τιμών και της εξέλιξης των τιμών, στις χώρες της Ε.Ε. και συγκεκριμένα  για μέσου μεγέθους νοικοκυριά (ετήσιες καταναλώσεις μεταξύ 2500 ω 5000 Kwh , στις χώρες Ε.Ε.,  σε € ανά Kwh)

Παραθέτουμε στη συνέχεια και ταξινομούμε τις τιμές των διαφόρων χωρών της Ε.Ε. πρώτον για το έτος 2005 (Πίνακας 3) και σε συνέχεια για το 2016 (Πίνακας 4)

Πριν και μετά το έτος αναφοράς  2000.

Είδαμε προηγούμενα, τις εξελίξεις μετά το 2000 , μετά την εφαρμογή του ΝΦ. Για σύγκριση όμως, μπορούμε να κάνουμε μία αναφορά και στα δεδομένα πριν το 2000, με στόχο να έχουμε την εικόνα στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας πριν και μετά την λεγόμενη «απελευθέρωση» στην Ελλάδα. «Την περίοδο 1991 -2004 η μέση τιμή ηλεκτρικής ενέργειας για οικιακή χρήση μειώθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής -0,3%.  Τα χρόνια όμως που ακολούθησαν παρατηρείται αύξηση  των τιμών κατά 3,3% που αντανακλά σε κάποιο βαθμό τη διαφοροποίηση των στόχων της τιμολογιακής πολιτικής πριν και μετά την απελευθέρωση  της αγοράς» .  (Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης: Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη Νοέμβριος 2006 / «σελ 161 Παράρτημα 30 )

Ας δούμε, όμως, γενικότερα για τις χώρες της Ευρωζώνης, πιο συγκεκριμένα    με βάση τα στοιχεία της Eurostat,  τις μεταβολές  στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, την 10ετία πριν την απελευθέρωση και την επόμενη δεκαετία.

Στην Ελλάδα, ενώ μεταξύ1991 και  2000 έχουμε μείωση περίπου 13%, στη συνέχεια  μεταξύ 2000 και 2011 έχουμε αύξηση περίπου 82%. Παρόμοια αύξηση στις τιμές μεταξύ 2000 και 2011 έχουμε σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης.

Σημαντικές συγκρίσεις, για την επιβάρυνση των ελληνικών νοικοκυριών από  τις ανατιμήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια.

Για να αντιληφθούμε την επιβάρυνση που έχουν υποστεί  οι εργαζόμενοι και τα ελληνικά νοικοκυριά την τελευταία εικοσαετία  από τις ανατιμήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τις μεταβολές στο εισόδημα των εργαζομένων με τις αυξήσεις των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην οικιακή κατανάλωση (νοικοκυριά  με μέσο επίπεδο κατανάλωσης).

• Με βάση τα στοιχεία του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών της ΕΣΕΕ  (https://esee.gr) ο κατώτατος μισθός μεταξύ 2001 και 2016 μεταβλήθηκε από 543,6€ σε  683,8 € δηλαδή αύξηση 26%. Την ίδια περίοδο η ηλεκτρική ενέργεια τιμή όπως φαίνεται από τον πίνακα 1 αυξήθηκε από 73,9 ρο 2001 σε  159 το 2016 αύξηση 115%
• Με βάση τον ίδιο πίνακα, ο δείκτης τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα μεταβλήθηκε ,  από 73,9 το 2001,  σε 159 το 2019, δηλαδή αύξηση μεταξύ 2001 και 2019= 115,17%. Όμως με βάση επίσης  στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ την ίδια περίοδο  2001- 2019 το εισόδημα των εργαζομένων σε τρέχουσες τιμές  αυξήθηκε από 46906,2 εκ.€ σε 68156,5 εκ € δηλαδή μεταβολή  45,3 %

-Είναι, θεωρώ, εμφανέστατη η επιβάρυνση των εργαζομένων και των ελληνικών νοικοκυριών  την τελευταία 20ετία από τις αυξήσεις στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.

Αρχικά συμπεράσματα

Με βάση τα δεδομένα και  τους πίνακες που παρουσιάστηκαν, μπορούμε να βγάλουμε τα εξής συμπεράσματα  για την Ελλάδα , αλλά και για τις άλλες χώρες της ΕΕ.

• Στην Ελλάδα έχουμε διάψευση του ΝΦ δόγματος, ότι  είναι η αποτελεσματική  λύση για την οικονομία και την κοινωνία. Ο ΝΦ είναι το ευαγγέλιο των ισχυρών στην Οικονομία και αυτούς υπηρετεί.
• Αν έχει ορισμένα οφέλη η κοινωνία και τα λαϊκά στρώματα, αυτά είναι εκ των υπολοίπων, μικρά οφέλη ή  ψίχουλα. Οι κύρια ωφελημένοι είναι οι ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι
• Τα λαϊκά στρώματα  δεν θα έχουν πραγματικά οφέλη και το παράδειγμα της  εξέλιξης στα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας για τα λαϊκά νοικοκυριά,  είναι χαρακτηριστικό και για την Ελλάδα αλλά και για όλες τις καπιταλιστικές χώρες που εφαρμόζουν το ΝΦ
• Ο λόγος που έχουμε ιδιαίτερα δυσμενείς εξελίξεις ,είναι πως οι ιδιώτες δεν δρουν ελεύθερα , μόνοι τους, αλλά δίπλα τους είναι το κράτος που έρχεται να τους  συνδράμει,  ειδικά τους ισχυρούς ενεργειακούς  ομίλους ώστε να επιτύχουν τη μέγιστη  δυνατή κερδοφορία.
• Για την Ελλάδα όπως βλέπουμε, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ,  ο δείκτης τιμών ηλεκτρικής ενέργειας  από 73,9 το 2001, αυξήθηκε σε 159 το 2019, Με βάση αυτή την άνοδο δεν μιλάμε  απλά για  αύξηση των τιμών μεταξύ 2001 και 2019 αλλά για εκτίναξη (= 115,17%)
• Διαπιστώνουμε, δηλαδή, πως μετά την απελευθέρωση στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας,  υπάρχει εκτίναξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας , όπως φαίνεται παραπάνω με τα στοιχεία  της ΕΛΣΤΑΤ για τα νοικοκυριά. Αντί για μειώσεις τιμών  που ήταν η υπόσχεση των προπαγανδιστών του ΝΦ  και κυβερνήσεων, η πραγματικότητα δεν ήταν    μειώσεις τιμών αλλά αντίθετα σημαντικές αυξήσεις.
• Όπως όμως συνέβη για την Ελλάδα, ανατιμήσεις  στις  τιμές ηλεκτρικής ενέργειας  μεταξύ 2005 και 2016 έχουμε και σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.,  στην   περίοδο αυτή που υπήρχε πλήρης εφαρμογή του ΝΦ στις χώρες  της ΕΕ. Εξαίρεση στις αυξήσεις ήταν η Ολλανδία που όμως το αφετηριακό έτος 2005 είχε πανάκριβη τιμή, την πιο ακριβή τιμή(0,1955), με δεύτερη τη Γερμανία (0,1785)
• Η Ελλάδα μπορεί ασφαλώς να «περηφανεύεται», γιατί την περίοδο που μελετάμε, έπιασε σημαντικά ρεκόρ. Πρώτον, παρά το γεγονός ότι είχαμε σε όλες τις χώρες ανατιμήσεις στην  ηλεκτρική ενέργεια, με εξαίρεση την Ολλανδία που το έτος σύγκρισης (2005) είχε ήδη πανάκριβες,  τις υψηλότερες  τιμές, η Ελλάδα υπήρξε πρωταθλήτρια στις ανατιμήσεις,  με αύξηση ~150% με δεύτερη την Ισπανία που είχε αύξηση 99%.
• Δεύτερο ρεκόρ όπως φαίνεται επίσης από τους πίνακες, είναι το δεδομένο πως ενώ το 2005 η Ελλάδα ήταν η 3^η πιο φτηνή χώρα μεταξύ των 27 χωρών της Ε.Ε στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τα μέσου μεγέθους νοικοκυριά,  το 2016 κατρακύλισεκαι έπιασε τη  18^η  θέση δηλαδή μεταβλήθηκε  σε μία από τις ακριβότερες  χώρες

Αιτίες για την δυναμική πορεία μεταβολών στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας και συμπεράσματα. 

• Όπως καταδεικνύουν τα δεδομένα και οι πίνακες, έχουμε ισχυρή αύξηση τον τιμολογίων της ΔΕΗ-συγκεκριμένα για τα νοικοκυριά που μελετήσαμε- μετά την περίοδο  2001-2003 που άρχισε η υλοποίηση του ΝΦ στη χώρα μας. Άρα, λογικά, μπορούμε με βεβαιότητα να συνδέομε τις ανατιμήσεις αυτές με την υλοποίηση του συγκεκριμένου δόγματος. Είναι βέβαιο, πως η  απαράδεκτη εξέλιξη της  εκτίναξης στα τιμολόγια μας σε ηλεκτρική ενέργεια, έχει σαν γενική αιτία την εφαρμογή του ΝΦ . Εξάλλου σε όλες τις χώρες της ΕΕ που εφαρμόστηκε το δόγμα αυτό βλέπουμε ανατιμήσεις.
• Όμως σαν ειδικότερη αιτία θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και τον τρόπο εφαρμογής του ΝΦ στη χώρα μας. Αυτό που προωθήθηκε και υλοποιήθηκε στην Ελλάδα δεν ήταν απλά ένα άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιώτες, αλλά η πάση θυσία  είσοδος τους, με εξοστρακισμό της ΔΕΗ . Διοικητικά, έξω δηλαδή και από τη ΝΦ αντίληψη, περιθωριοποιήθηκε  η ΔΕΗ.  Η ΔΕΗ δεν αφέθηκε να λειτουργήσει με ίσους όρους με τους ιδιώτες  επενδυτές που εισήλθαν στον ηλεκτρενεργειακό κλάδο. Ο   ανταγωνισμός προς τη ΔΕΗ δεν γινόταν  επί ίσοις όροις. Η ΔΕΗ αποκλείστηκε  νομοθετικά και διοικητικά σε μέγιστο βαθμό για τη  συμμετοχή της στο ηλεκτρενεργειακό γίγνεσθαι. Η είσοδος των ιδιωτών στον ηλεκτρενεργειακό τομέα έγινε  με ειδικά προνόμια τόσο σε αυτούς που προώθησαν μονάδες σε φυσικό αέριο (πχΜυτιληναίος) όσο και αυτούς που «επένδυσαν» σε ΑΠΕ, αιολικά και φωτοβολταίκά.
• Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ « για την υστέρηση της ΔΕΗ στον τομέα των Ανανεωσίμων Πηγών (Α.Π.Ε.) ευθύνονται οι  κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα ετών που σχεδόν είχαν απαγορεύσει στη δημόσια επιχείρηση τις επενδύσεις σε ΑΠΕ !» Ενώ το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ δεν απαγορεύει την ισότιμη μεταχείριση δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων, οι κυβερνήσεις της χώρας μας, διοικητικά απαγόρευαν στη ΔΕΗ να κάνει επενδύσεις σε ΑΠΕ
• Είναι γνωστό πως η ΔΕΗ ενώ ήταν η πρώτη που επένδυσε και έκανε αιολικό πάρκο στη χώρα μας(Κύθνος),στη συνέχεια αποκλείστηκε από τον τομέα αυτό.
• Για την προώθηση πχ των ΦΒ θεσπίστηκαν ταρίφες αποζημίωσης των ιδιωτών επενδυτών σε εξωφρενικά υψηλά επίπεδα, το ίδιο προνομιακή μεταχείριση είχαν όσοι επένδυσαν σε ΦΑ και αιολικά
• Επίσης πραγματοποιήθηκαν διαγωνισμοί για μονάδες ηλεκτρικής ενέργειας με αποκλεισμό της ΔΕΗ, ενώ σε ιδιώτες που έκαναν μονάδες με καύσιμο ΦΑ, δόθηκαν σκανδαλώδεις προνομίες (πχ προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας σε εξευτελιστικές κάτω του κόστους τιμές στον  Μυτιληναίο)

• Επομένως με βάση τα δεδομένα της Ελλάδας και τις προαναφερόμενες ενέργειες, η προώθηση του ΝΦ έγινε με τρόπο που δεν αμφισβητεί το ρόλο του δημοσίου καθολικά αλλά κατά το δοκούν. Πιθανά αυτό συνέβη και σε άλλες χώρες Η δημόσια επιχείρηση ΔΕΗ «έπρεπε» ι να εξαφανιστεί αλλά το κράτος, το Δημόσιο , οι κυβερνήσεις να είναι παρούσες για  να παίρνουν όλα εκείνα τα μέτρα που επιθυμούν οι ιδιώτες για την εξασφάλιση της κερδοφορίας τους

Η ευθύνη κυβερνήσεων και πολιτικών.

Ασφαλώς πέρα των εξωτερικών κέντρων (πχ ΔΝΤ, Βρυξέλλες) που επέβαλαν το ΝΦ μοντέλο, για την εκτίναξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας έχουν ευθύνη και οι κυβερνήσεις μας, μετά το 2000. Όμως  αποδίδουμε  ιδιαίτερη ευθύνη σε αυτούς που  πρωτοεισήγαγαν τη ΝΦ πολιτική στην ηλεκτρική ενέργεια. Μιλάμε περί Σημίτη και τους υπουργούς του. Μάλιστα, δεν μπορούμε  να αφήσουμε  ασχολίαστη την υποκρισία των υπουργών της κυβέρνησης Σημίτη (Χριστοδουλάκης, Βενιζέλος) που πρωτοστάτησαν στην ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρενεργειακού τομέα και της ΔΕΗ. Που έδωσαν τα ρέστα να ξεκινήσει η υποβάθμιση και διάλυση της ΔΕΗ, για να εισέλθουν σταδιακά στον ηλεκτρενεργειακό κλάδο οι ιδιώτες που προώθησαν μονάδες με φυσικό αέριο, για να εισέλθουν και να πάρουν σημαντικό  κομμάτι  της ηλεκτρενεργειακής πίτας οι ιδιώτες των αιολικών και των φωτοβολταικών.

Ασφαλώς και όλες οι επόμενες κυβερνήσεις, έχουν τη δική τους μεγάλη ευθύνη Γενικά είναι πανταχού παρόν  το κράτος, οι εκάστοτε κυβερνήσεις για στήριξή των ιδιωτικών επιχειρήσεων.

• Οι κυβερνήσεις –αποδεχόμενες τις πιέσεις των ιδιωτών- αποφάσιζαν  όλα αυτά τα χρόνια  υψηλά τιμολόγια και υψηλές ταρίφες σε ΑΠΕ, ώστε να ικανοποιούνται όλοι οι ιδιώτες επενδυτές  των τελευταίων χρόνων(σε αιολικά,  Φωτοβολταϊκά, φυσικό αέριο.)
• Ειδική μνεία κάνει η Νεκταρία Καρακατσάνη, στέλεχος της ΡΑΕ σε άρθρο της για τις επιβαρύνσεις, λόγω ΑΠΕ: «Σε επίπεδο δεκαετίας, τα τιμολόγια ρεύματος για τα νοικοκυριά αυξήθηκαν αισθητά, κατά 33% πανευρωπαϊκά, κατά μέσο όρο και σε ονομαστικούς όρους, συγκριτικά με το 2009. Καταλυτικός παράγοντας αυτής της εξέλιξης ήταν η αύξηση των χρεώσεων πέραν του ανταγωνιστικού σκέλους, όπως η χρέωση για τις ΑΠΕ, η οποία αντιστοιχούσε στο 6% των λογαριασμών το 2012 και εκτινάχθηκε στο 14% το 2019.  H χρέωση για ΑΠΕ επηρέασε και τα ελληνικά νοικοκυριά».( Νεκταρία Καρακατσάνη:Πώς διαμορφώθηκαν τα κόστη ηλεκτρικού ρεύματος πανευρωπαϊκά – Ποιες τάσεις κυριάρχησαν στη χώρα μας/Energypress / 30 10 2020) :
• Δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη , θεωρώ, πως η βεβιασμένη   προώθηση των ΑΠΕ με υψηλότατες  ταρίφες αποζημίωσης των ιδιωτών επενδυτών, που παραμένουν ακόμη σε σημαντικό βαθμό υψηλές,  έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο στην τελική τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας .

Συμπερασματικά, είναι τεράστια η ευθύνη των κυβερνήσεων, τόσο για την υποβάθμιση του ρόλου της ΔΕΗ και κυριολεκτικά διάλυσή της, όσο και  στην εξέλιξη των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.

 Ο τρόπος εφαρμογής του  Νεοφιλελευθερισμού

Για να επανέλθουμε στους Αρχιτέκτονες και πρωτεργάτες στην προώθηση του ΝΦ στην ηλεκτρική ενέργεια, μπορούμε να αναφερθούμε σε κορυφαία στελέχη του λεγόμενου σοσιαλδημοκρατικού χώρου (Σημίτης, Χριστοδουλάκης) που αποδείχθηκαν βασιλικότεροι του βασιλέως οι πιο πιστοί οπαδοί του ΝΦ.

Ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης . Ν. Χριστοδουλάκης (ΝΧ) σε ομιλία του στις 17 Φεβρουαρίου 2001  ανάφερε:«Με το νέο καθεστώς απελευθέρωσης της αγοράς το αποκλειστικό προνόμιο της ΔΕΗ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει καταργηθεί από το Δεκέμβριο του 1999. Από τις 19 Φεβρουαρίου 2001, όλοι οι πελάτες που συνδέονται στην Υψηλή και Μέση Τάση, αποκτούν το δικαίωμα να επιλέγουν τον προμηθευτή τους»… «Ο περιορισμός του ρόλου του κράτους ως επιχειρηματία και η απελευθέρωση των αγορών με την εποπτεία ανεξάρτητων Ρυθμιστικών Αρχών συνιστούν βασικές κατευθύνσεις της οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής μας. Μόνο έτσι μπορούμε σήμερα να ανταποκριθούμε στην εξυπηρέτηση των αναγκαίων υπηρεσιών για τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.»

Σχόλιο 1, Πως διαλύοντας τη ΔΕΗ, θα υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση στην εξυπηρέτηση των αναγκαίων υπηρεσιών και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής μόνο ο ΝΧ το ξέρει,

Είναι άξια μνείας αυτή η υποκρισία των πρώην σοσιαλιστών και στην ουσία  ΝΦ πολιτικών όπως ο ΝΧ, στην προσπάθεια να προωθήσουν το ΝΦ μοντέλο και  να μοιράσουν τα ιμάτια της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Ο  ΝΧ σε ομιλία του τονίζει: “Εγκαινιάζοντας την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας θέλω να εξάρω τη διαχρονική συμβολή της ΔΕΗ, του κάθε εργαζόμενου και του κάθε στελέχους αυτής της μεγάλης επιχείρησης στην ανάπτυξη της χώρας, στην περιφερειακή ανάπτυξη, την αξιοποίηση των εγχώριων πόρων τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων ανεξαιρέτως των ελλήνων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Είμαι βέβαιος ότι και στην απελευθερωμένη αγορά η ΔΕΗ με την κατάλληλη αναδιάρθρωση, εκσυγχρονισμό και αναδιοργάνωση, όχι μόνο θα διατηρήσει σημαντικό ρόλο, αλλά και θα αποκτήσει νέες δυνατότητες αξιοποίησης του δυναμικού της.»

Σχόλιο2. Ψεύτικοι έπαινοι προς τη ΔΕΗ και τους εργαζόμενους της, από ένα πρωτεργάτη στο θάψιμο της. Θα ήταν ενδιαφέρον  να μάθουμε πως με την πολιτική του  επιτυχαίνεται η κοινωνική συνοχή, όταν εκτινάσσονται οι τιμές σε ένα τόσο σημαντικό αγαθό , την ηλεκτρική ενέργεια, για τα νοικοκυριά αλλά και την οικονομία συνολικότερα. Πως η ΔΕΗ θα διατηρήσει σημαντικό ρόλο όταν ουσιαστικά περιθωριοποιείται και μπαίνει σε πορεία διάλυσης. Αυτά μόνο ένας Σημίτης και ένας Χριστοδουλάκης μπορούν να το εξηγήσουν.

Συμπέρασμα

Αν και η θέση μου είναι σαφώς ενάντια στο νεοφιλελεύθερο δόγμα και υπέρ της αναγκαιότητας παρεμβατισμού στην άσκηση οικονομικής πολιτικής, με δεδομένη την κυριαρχία του ΝΦ και τον πρωταρχικό ρόλο που έχει δοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία ,αυτό που πρέπει να αποτραπεί σήμερα, γιατί θα προξενεί μονίμως  τεράστια ζημιά στην κοινωνία και οικονομία, είναι η πλήρης ελευθερία  επιχειρήσεων και ιδιωτών, μέχρι σημείου ασυδοσίας στην άσκηση της επιχειρηματικής δράσης τους. Η αγορά από μόνη της, οι επιχειρήσεις από μόνες τους δεν μπορούν αν λύσουν τα προβλήματα οικονομίας και κοινωνίας,  διότι με βάση τους σκοπούς τους βασικό αν όχι  αποκλειστικό στόχο έχουν την   κερδοφορία τους.

Όμως για ομαλή λειτουργία της οικονομίας και συνοχή της κοινωνίας είναι απαραίτητη η παρέμβαση του κράτους για την εξασφάλιση έστω σε κάποιο βαθμό  της κοινωνικής συνοχής.

Δεν είναι δυνατό να λυθούν σημαντικά προβλήματα της οικονομίας και της ενέργειας με ανελαστικά δόγματα. Ο τομέας της Ενέργειας είναι τόσο σημαντικός  που για να μην επιδεινωθεί παραπέρα η κατάσταση στον   ενεργειακό κλάδο είναι αναγκαίος ένας ουσιαστικός έλεγχος της  ΔΕΗ  (κοινοβουλευτικός αλλά και από μαζικούς και επιστημονικούς φορεις) όπως βέβαια και των άλλων σημαντικών φορέων ενέργειας πχ ΔΕΠΑ ,ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ  κλπ.

Ριζική λύση βέβαια για τον ενεργειακό τομέα, λόγω του καθοριστικού ρόλου που παίζει –όπως και για τον  χρηματοπιστωτικό- είναι η κοινωνικοποίηση τους, που όμως προϋποθέτει ένα ισχυρό, δυναμικό μαζικό λαϊκό κίνημα.

Νίκου Γεωργακάκη *Μηχανικός- Στατιστικός

www.aristerorevma.gr