ΔΕΗ: Η μάχη στο… Εσκί Σεχίρ με έπαθλο 1080 λιγνιτικά MW

Του Χάρη Φλουδόπουλου

Οι απόπειρες της ΔΕΗ για έξοδο στη Βαλκάνια είναι πολυάριθμες και έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι η εταιρεία δεν κατάφερε τελικά να επιτύχει την πολυπόθητη γεωγραφική διαφοροποίηση. Αυτήν την περίοδο εντούτοις βρίσκεται σε εξέλιξη μια ακόμη προσπάθεια, η οποία διαφέρει στο εξής: η ΔΕΗ ενόψει της απώλειας του 40% του λιγνιτικού της δυναμικού "καίγεται” στην κυριολεξία να ανακτήσει στο εξωτερικό τους τζίρους και την παραγωγή που χάνει στην Ελλάδα.

Μόνο που όπως είπε ο πρόεδρος της εταιρείας Μ. Παναγιωτάκης μιλώντας χθες στο συνέδριο του ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου η κρίσιμη αυτή συγκυρία βρίσκει την εταιρεία χωρίς τη δυνατότητα να επενδύσει από μόνη της, ακόμη και εντός των συνόρων για την ανακαίνιση μονάδων όπως το Αμύνταιο, πολώ δε μάλλον να συμμετάσχει σε διεθνείς διαγωνισμούς. 

Εδώ λοιπόν φαίνεται ότι η σύσφιξη των σχέσεων με την Κίνα προσφέρει μια ακόμη ευκαιρία, αφού η ΔΕΗ έχει συμφωνήσει να προχωρήσει μαζί με την κινεζική Shenhua στην πρώτη μεγάλη διεκδίκηση έργου εδώ και αρκετά χρόνια. Συγκεκριμένα ΔΕΗ και Shenhua θα διεκδικήσουν την ανάπτυξη μονάδων ισχύος 1080MW στο Εσκισεχίρ της Τουρκίας.

Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά του project που διεκδικεί το ελληνοκινεζικό σχήμα;

Καταρχάς στη λεκάνη Εσχίσεχίρ Άλπου, τα αποδεδειγμένα αποθέματα υπολογίζονται στο 1,5 δις τόνους ενώ η θερμιδική αξία υπολογίζεται στα 1950-2150 kcal/κιλό. Για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη, στη Μεγαλόπολη η θερμιδική αξία κυμαίνεται μεταξύ 1050-1100 kcal/κιλό, στη Φλώρινα 1800 -2300 και στην Πτολεμαΐδα 1300-1400 kcal/κιλό. Όσο για τα αποθέματα περίπου 100 εκ. τόνοι είναι αρκετά για τη λειτουργία ενός εργοστασίου με ισχύ 400MW για περίπου 10 - 15 έτη.

Η συγκεκριμένη λεκάνη θεωρείται η τρίτη σημαντικότερη στην Τουρκία και έχει μεγάλη οικονομική αξία για τη χώρα. Ανήκει στην EUAS, την ηλεκτρική εταιρεία της Τουρκίας, η οποία και έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να ιδιωτικοποιηθούν, με πρόβλεψη για ανάπτυξη εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 1080MW (3 μονάδες των 360MW).

Ο διαγωνισμός διενεργείται με βάση την προσφερόμενη χαμηλότερη τιμή ηλεκτρικής ενέργειας που θα προσφέρει ο κάθε συμμετέχων (σεντς του δολαρίου ανά κιλοβατώρα) μέσω και της οποίας θα αποπληρωθεί η επένδυση.

Η διαδικασία του διαγωνισμού προβλέπει την πρόσκληση ενδιαφέροντος και την απευθείας διαπραγμάτευση με την EUAS, η οποία και θα καταρτίσει μια short list. Στη συνέχεια θα υποβληθούν οι προσφορές στο διαγωνισμό από τους επενδυτές που θα προκριθούν στην τελική φάση.

Η προθεσμία για την υποβολή των μη δεσμευτικών προσφορών έχει οριστεί για τις 26 Ιανουαρίου 2018. Η ελάχιστη τιμή πώλησης εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 5 σεντς του δολαρίου ανά κιλοβατώρα. 

Τί γίνεται με το 40%

Παράλληλα με τα σχέδια για έξοδο στο εξωτερικό που στο παρελθόν κατέληξαν σε αποτυχία (Bobov Dol στη Βουλγαρία, λιγνιτικά πεδία του Κοσόβου, λιθανθρακικές μονάδες στην Αλβανία, Negotino στα Σκόπια, υδροηλεκτρικά εργοστάσια στην Τουρκία και την Αλβανία) η ΔΕΗ καλείται σε σύντομο χρονικό διάστημα να ολοκληρώσει το project της πώλησης του 40%.

Με βάση τις πληροφορίες που έχουν γίνει γνωστές το market test θα ολοκληρωθεί τον Ιανουάριο και θα ακολουθήσει η πρόσληψη συμβούλων από τη ΔΕΗ (χρηματοοικονομικός, για το spin off  των μονάδων, την αποτίμηση και νομικός σύμβουλος). Στη συνέχεια θα χρειαστεί να δημιουργηθούν οι εταιρείες που θα πουληθούν. 

Ανάλογα με τα αποτελέσματα του market test το πιθανότερο σενάριο είναι τα πάγια να χωριστούν σε βορά και νότο (Μελίτη και Μεγαλόπολη). Για τις διαδικασίες αυτές θα απαιτηθεί και απόφαση της ΓΣ των μετόχων.

Τέλος να σημειωθεί ότι το market test θα απευθυνθεί σε 40 τουλάχιστον εταιρείες από όλο τον κόσμο, με την προσδοκία ότι θα υπάρξει σημαντική ανταπόκριση.